Kalendarium historii Nauru
Kalendarium historii Nauru – uporządkowany chronologicznie, począwszy od czasów najdawniejszych aż do współczesności, wykaz dat i wydarzeń z historii Nauru.
- I tys. p.n.e. – Nauru zostało zamieszkane przez Mikronezyjczyków i Polinezyjczyków[1]
- 1798 – Nauru zostało odkryte przez Johna Fearna podczas jego podróży z Nowej Zelandii do Chin. Wyspę nazwał Wyspą Przyjemną (Pleasant Island)[1]
- 1878–1888 – wojna międzyplemienna[1]
- 1888 – Cesarstwo Niemieckie zajęło Nauru, nazywając ją Nauru[1]
- 1888 – z Wysp Gilberta przybyli chrześcijanie na Nauru[1]
- XIX w. – w okolicach wyspy pojawili się amerykańscy i europejscy wielorybnicy[2]
- 1900 – Albert Ellis odkrył, że powierzchnia wyspy składa się z ptasiego guana[3]
- 1906 – australijska firma Pacific Phosphate uzyskała od Niemiec zgodę na wydobycie fosforytów[1]
- 6 listopada 1914 – Australia zajęła Nauru[1]
- 1920 – Nauru zostało terytorium mandatowym Ligi Narodów pod administracją Wielkiej Brytanii, Australii i Nowej Zelandii[2]
- 1923 – Wielka Brytania, Australia i Nowa Zelandia podpisały Umowę ws. Wysp Nauru, na mocy której utworzono Brytyjską Komisję ds. Fosforytów (British Phosphate Commision)[1]
- 1940 – niemiecki krążownik pomocniczy Komet ostrzelał wyspę oraz zatopił u wybrzeży Nauru 5 statków handlowych[1]
- 1941 – przeprowadzono ewakuację pracowników British Phosphate Commision po zajęciu Wysp Gilberta przez Japonię[1]
- 26 sierpnia 1942–13 września 1945 – okupacja Nauru przez Japonię, wywóz mieszkańców do obozów pracy na wyspie Truk[4][1]
- 1943 – Amerykanie zbombardowali zakłady wydobywcze fosforytów[3]
- 1943 – przymusowo przesiedlono 1200 Naurańczyków na Wyspy Chuuk[1]
- 13 września 1945 – do Nauru dopłynęła australijska fregata HMAS Diamantina[1]
- styczeń 1946 – repatriacja Naurańczyków[1]
- 1946–1968 – okres posiadania przez wyspy statusu terytorium powierniczego ONZ pozostającego pod administracją Australii[4]
- styczeń 1966 – powołano na Nauru rząd[1]
- 29 stycznia 1968 – Nauru przyjęło konstytucję[5]
- 31 stycznia 1968 – Nauru uzyskało niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów[3]
- 1970 – Nauru przejęło pełną kontrolę nad wydobyciem fosforytów[4]
- 1993 – w wyniku umowy Australia rozpoczęła płacić odszkodowania za zniszczenie środowiska na Nauru (jednorazowe 57 mln dolarów australijskich oraz 2,5 mln dolarów corocznie)[1]
- 1999 – Nauru zostało członkiem ONZ[2]
- 2000 – Australia przekazała 2 mln dolarów australijskich w zamian za przyjęcie uciekinierów, których nie chciała na swoim terytorium[4]
- 2001 – z powodu problemów finansowych Nauru zrezygnowało z organizacji Mistrzostw Świata w Podnoszeniu Ciężarów[4]
- 9 marca 2003 – zmarł prezydent Nauru Bernard Dowiyogo[6]
- 2004 – w wyniku kłopotów finansowych rząd Australii przejął finanse Nauru[1]
- 2011 – kryzys polityczny[4]
- 24 października 2014 – Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Nauru[7]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Nauru. panstwa.com. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
- ↑ a b c Nauru. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-08-31].
- ↑ a b c Historia Nauru. cba.gov.pl. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Nauru encyklopedia. oceania.stosunki.pl. [dostęp 2015-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-08)]. (pol.).
- ↑ Nauru. chronologia.pl. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
- ↑ Zmarł prezydent najmniejszej republiki świata. wyborcza.pl, 2003-03-10. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).
- ↑ Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z Nauru. bankier.pl, 2014-11-24. [dostęp 2015-08-31]. (pol.).