Kamienica Olszera w Łodzi
Kamienica Olszera w Łodzi – kamienica wielkomiejska na rogu ulic Polskiej Organizacji Wojskowej i Jaracza. Pierwotnie ulica P.O.W. (Polskiej Organizacji Wojskowej) nosiła nazwę Skwerowa. W latach trzydziestych XX wieku przemianowano ją na POW, a po 1945 na Armii Ludowej. Dopiero w 1990 stała się ponownie ulicą Polskiej Organizacji Wojskowej. Teren, na którym stoi kamienica był własnością jakiegoś zakonu.
![]() Kamienica Olszera obecnie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Łódź |
Adres |
Polskiej Organizacji Wojskowej 17, 90-252 Łódź |
Typ budynku | |
Architekt | |
Inwestor |
Izrael Olszer i Hersz Szczeciński |
Rozpoczęcie budowy | |
Ukończenie budowy |
1898 |
Ważniejsze przebudowy |
2018-2019 |
Pierwszy właściciel |
Izrael Olszer, Hersz Szczeciński |
Kolejni właściciele |
Karol Beier |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
![]() |
Rok budowy
edytujKamienica Olszera zbudowana została w 1896 roku przez przedsiębiorstwo robót budowlanych Izraela Olszera i Hersza Szczecińskiego wg projektu architekta Franciszka Chełmińskiego. Później kamienicę kupił Karol Beier, znany łódzki chemik i wynalazca, który kupił ją za pieniądze uzyskane z patentów za wynalazki. Po 1945 r. budynek przeszedł na własność państwa.
Wzmianki prasowe na temat budynku
edytujPierwsza wzmianka prasowa, w której znalazły się informacje o tym budynku pochodzi z 1 sierpnia 1914 roku i zamieszczona została w głównym wydaniu „Rozwoju” w artykule zatytułowanym „Europa w ogniu”[1]. Według artykułu przed 1914 rokiem w kamienicy mieszkał dowódca łódzkiego garnizonu, generał-major Wasiljew. Druga informacja o kamienicy zamieszczona była w Gazecie Łódzkiej z dnia 14 maja 2010 r. w artykule Anny Gronczewskiej „Kamienica z widokiem na dworzec”[2]. Duża ilość informacji na temat kamienicy, jej lokatorów i zdarzeń zebrana została w artykule "Historia kamienicy"[3]
Stan budynku w latach 1950 - 2018
edytujOd momentu przejęcia kamienicy w 1945 roku przez państwo, stan budynku systematycznie się pogarszał. W latach 50. znikają balkony na ścianie wschodniej, w latach 90. zbite zostają ostatnie balkony na ścianie północnej. Około roku 2005 usunięte zostają witraże na klatkach schodowych i zastąpione oknami plastikowymi. W roku 2006 podczas pożaru zniszczeniu ulega połowa dachu. Od 2013 kamienica jest systematycznie remontowana.
Renowacja
edytujW roku 2018 rozpoczął się remont konserwatorski elewacji wschodniej kamienicy, podczas którego odtworzone zostają balkony, sztukaterie, wyczyszczono okładziny ceglane i tynki, na podstawie badań konserwatorskich odtworzono oryginalną kolorystykę ścian. W roku 2019 remont jest kontynuowany na ścianie północnej, gdzie również odtworzono 6 balkonów.
Przypisy
edytuj- ↑ Monik@, PIERWSZE DNI PIERWSZEJ WOJNY - patriotyczna manifestacja ludności żydowskiej w Łodzi [online], baedeker łódzki, 3 czerwca 2014 [dostęp 2020-05-21] .
- ↑ Anna Gronczewska , "Kamienica z widokiem na dworzec", „Gazeta Łódzka dział Tajemince Łódzkich Kamienic”, 14 maja 2010, s. 6 [dostęp 2020-05-21] .
- ↑ Historia kamienicy [online], www.adwokat-lodz.com.pl [dostęp 2020-05-21] .