Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28 we Wrocławiu

Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28 – barokowa, zabytkowa kamienica przy ulicy św. Antoniego we Wrocławiu.

Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28
Symbol zabytku nr rej. A/2704/264 z 30.12.1970[1]
Ilustracja
Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

św. Antoniego 28

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

barok

Kondygnacje

trzy

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy św. Antoniego 28”
Ziemia51°06′33,55″N 17°01′28,60″E/51,109320 17,024610

Opis architektoniczny edytuj

 
Kamienica nr 28 w 1928 roku (pośrodku)

Pierwszy budynek przy posesji nr 28 został wzniesiony w XVII wieku w formie wysokiego jednopiętrowego budynku przykrytego czterospadowym dachem z lukarną w formie aediculi na osi fasady. Na parterze posiadał dwa otwory okienne z boniowanymi obramieniami (na widoku domu według Wernera budynek nie ma okien w części parterowej) oraz równie boniowany portal i lizeny flankujące fasadę[2].

W 1749 roku uległ zniszczeniu po wybuchu wieży prochowej. Został odbudowany w formie dwupiętrowego, czteroosiowego budynku przykrytego dwuspadowym, kalenicowym dachem z trzema lukarnami. Wokół okien na dwóch kondygnacjach umieszczono opaski[2]. W skrajnej osi zachodniej umieszczono łukową bramę (obecnie wejście do sklepu), a w osi drugiej i trzeciej okna[3].

Po 1945 roku edytuj

Działania wojenne w 1945 roku nie uszkodziły poważnie budynku. Został on odrestaurowany w uproszczonej formie[2], z dachu usunięto lukarny; zostały przywrócone dopiero po remoncie w ok. 2013 roku. Zmieniony został układ okien; zostały one umieszczone w pierwszej wschodniej osi i w kolejnej trzeciej. W osi drugiej umieszczono otwór drzwiowy[4].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj