Kampania naprawy stylu pracy partyjnej

Kampania naprawy stylu pracy partyjnej
Nazwa chińska
Pismo uproszczone	整风运动
Pismo tradycyjne	整風運動
Hanyu pinyin	Zhěngfēng Yùndòng

Kampania naprawy stylu pracy partyjnej – czystka polityczna przeprowadzona w bazie komunistów chińskich w Yan’anie w latach 1941-1943. Ugruntowała pozycję Mao Zedonga jako niekwestionowanego lidera partii i stała się jednocześnie wzorem dla późniejszych kampanii politycznych w ChRL^[1].

Czystka wymierzona była w członków partii reprezentujących subiektywizm, sekciarstwo i formalizm partyjny oraz biurokratyzm – w rzeczywistości zaś we wszystkich działaczy niezgadzających się z doktryną maoizmu. Atakowano także krytycznych wobec KPCh intelektualistów, promując socrealizm w literaturze i sztuce. Osoby poddane represjom publicznie szykanowano, zmuszano do samokrytyki i zsyłano do pracy na wsi lub więziono. Ofiarą kampanii padł m.in. były przywódca KPCh Wang Ming, którego odsunięto od życia partyjnego. Wraz z nim wyeliminowano całą frakcję prosowiecką w partii, co miało istotne znaczenie w procesie sinizacji marksizmu przez Mao^[2].

Kampania zakończyła trwający od konferencji w Zunyi w 1935 roku proces przejmowania przez Mao Zedonga jedynowładztwa w KPCh. 20 marca 1943 roku Mao został wybrany na przewodniczącego Komitetu Centralnego partii^[3], które to stanowisko, obdarzone szerokimi prerogatywami, utworzono specjalnie dla niego. Jednocześnie zlikwidowano stanowisko sekretarza generalnego KPCh. Do powołanego nowego sekretariatu oprócz Mao weszli tylko Liu Shaoqi i Ren Bishi^[4].

Przypisy edytuj

↑ Encyklopedia historyczna świata. T. X. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2002, s. 136. ISBN 83-85909-72-9.
↑ Michael Dillon: China: A Modern History. London: I.B.Tauris, 2010, s. 239. ISBN 978-1-85043-582-2.
↑ Dieter Heinzig: The Soviet Union and communist China, 1945-1950: the arduous road to the alliance. Armonk, New York: M.E. Sharpe, 2004, s. 10. ISBN 978-0-7656-0785-0.
↑ Thomas Kampen: Mao Zedong, Zhou Enlai and the evolution of the Chinese communist leadership. Copenhagen: NIAS Press, 2000, s. 104. ISBN 978-87-87062-76-3.

Bibliografia edytuj

John King Fairbank: Historia Chin. Nowe spojrzenie. Warszawa-Gdańsk: Bellona/Marabut, 2004. ISBN 83-11-09726-7.

[1] Encyklopedia historyczna świata. T. X. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2002, s. 136. ISBN 83-85909-72-9.

[2] Michael Dillon: China: A Modern History. London: I.B.Tauris, 2010, s. 239. ISBN 978-1-85043-582-2.

[3] Dieter Heinzig: The Soviet Union and communist China, 1945-1950: the arduous road to the alliance. Armonk, New York: M.E. Sharpe, 2004, s. 10. ISBN 978-0-7656-0785-0.

[4] Thomas Kampen: Mao Zedong, Zhou Enlai and the evolution of the Chinese communist leadership. Copenhagen: NIAS Press, 2000, s. 104. ISBN 978-87-87062-76-3.

[1]

[2]

[3]

[4]