Karakuły — używana w futrzarstwie nazwa skór lub futer z jagniąt owiec rasy karakuł[1] pozyskanych z jagniąt zabijanych zwykle około 1-5 dnia życia (skórka taka nazywana jest smuszka)[2] lub pochodzących z wywołanego sztucznie poronienia. Im wcześniejsze poronienie tym bardziej skręcony włos. Już kilka dni po porodzie lok rozprostowuje się i siwieje.

Skóra z jagnięcia rasy karakuł

Najtańsze i najczęściej spotykane są czarne karakuły, następnie brązowe, a najdroższe szare[2]. Są one najrzadziej spotykane, występowanie takiego ubarwienia uwarunkowane jest obecnością genu semiletalnego, co sprawia, że homozygota pada po kilku miesiącach.

Moda na karakuły przywędrowała wraz z ludami zamieszkującymi dzisiejszy Turkmenistan, Uzbekistan, Afganistan, Kazachstan i Iran[2]. W armiach z tamtych regionów czapki zimowe dla wysokich rangą oficerów wykonywane były z karakułów.

Przypisy

edytuj
  1. Mieczysław Szymczak, Słownik języka polskiego, tom 1, Warszawa: PWN, 1978.
  2. a b c Nowa encyklopedia PWN, T. 3, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-11966-7.