Karl Theodor Fahr

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 26 sty 2023. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Karl Theodor Fahr (ur. 3 października 1877 w Pirmasens, zm. 1945) – niemiecki lekarz, patolog.

Życiorys

edytuj

W 1903 otrzymał doktorat na Uniwersytecie w Gießen, kontynuował naukę u Eugena Bostroema w Giessen, Morrisa Simmondsa w Hamburgu oraz u Ilji Miecznikowa w Paryżu. W 1924 roku został dyrektorem Instytutu Patologicznego w Hamburgu-Eppendorfie. Fahr pamiętany jest za prace nad patologią nerek. Razem z Franzem Volhardem opublikował monografię na temat choroby Brighta "Die Brightsche Nierenkrankheit". W 1923 roku jako jeden z pierwszych opisał związek palenia papierosów z rakiem oskrzeli[1]. Ponadto, opisał rzadką chorobę neurodegeneracyjną, znaną dziś pod eponimiczną nazwą choroby Fahra[2].

Wybrane prace

edytuj
  • Die Bright’sche Nierenkrankheit: Klinik, Pathologie und Atlas. z Franzem Volhardem, Springer, Berlin 1914.
  • Die Nierengewächse. [w:] Friedrich Henke, Otto Lubarsch (Hrsg.): Handbuch der speziellen pathologischen Antomie und Histologie. Band 6, 1. Berlin 1925.
  • Zusammenhangstrennung und durch Gewaltanwendung bedingte krankhafte Veränderungen des Nierenbeckens und des Harnleiters. [w:] Friedrich Henke, Otto Lubarsch (Hrsg.): Handbuch der speziellen pathologischen Antomie und Histologie. Band 6, 1. Berlin 1925.

Przypisy

edytuj
  1. Dhom G. Zur Geschichte des Bronchialkarzinoms. „Pneumologie”. 58. 9, s. 680-5, 2004. DOI: 10.1055/s-2004-818417. PMID: 15343491. 
  2. Fahr T. Idiopathische Verkalkung der Hirngefässe. Zentralblatt für allgemeine Pathologie und pathologische Anatomie, 1930-1931, 50: 129-133.

Bibliografia

edytuj
  • Heidland A, Gerabek W, Sebekova K. Franz Volhard and Theodor Fahr: achievements and controversies in their research in renal disease and hypertension. „J Hum Hypertens”. 15. 1, s. 5-16, 2001. PMID: 11223997. 
  • Fischer I: Biographisches Lexikon der hervorragenden Arzte der letzten funfzig Jahre. T. 1. Monachium-Berlin: Urban & Schwarzenberg, 1962, s. 385.

Linki zewnętrzne

edytuj