Karmazynowy poemat
Karmazynowy poemat – zbiór poezji Jana Lechonia[1][2], który powstał w latach 1916–1918, a wydany został w 1920 w Warszawie. Problematyka poematu obejmuje postacie i zdarzenia ściśle związane z kulturą i historią Polski. Jest wyrazem zachwytu przeszłością. Nawiązuje do tradycji romantycznej (sceneria, historiozofia) jak i klasycystycznej (teatralność, retoryka, patos, układy peryfrastyczne). Wyczuwalne są wpływy młodopolskie i poezji niepodległościowej. Wznowiony w 1930.
Obejmuje poematy edytuj
- Herostrates
- Duch na seansie
- Jacek Malczewski (biogram: Jacek Malczewski)
- Sejm
- Polonez artyleryjski – Legiony, (biogram: Ottokar Brzoza-Brzezina)
- Mochnacki (biogram: Maurycy Mochnacki)
- Piłsudski (biogram: Józef Piłsudski)
- W 1923 dodano utwór Pani Słowacka
Poeta wykorzystał różne formy wersyfikacyjne, ujęty w oktawy jedenastozgłoskowiec (Duch na seansie), trzynastozgłoskowiec (Herostrates, Jacek Malczewski, Mochnacki, Piłsudski)[3], czternastozgłoskowiec (Sejm), jak też czterostopowy i trójstopowy jamb (Polonez artyleryjski).
Bibliografia edytuj
- Jan Lechoń: Karmazynowy poemat. Archive.org, 1920. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
- Ireneusz Opacki: Wokół "Karmazynowego poematu" Jana Lechonia. bazhum.muzhp.pl, 1966. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
Przypisy edytuj
- ↑ Bartłomiej Szleszyński: Jan Lechoń. culture.pl. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
- ↑ bm: Jan Lechoń: tragiczny los skamandryty. polskieradio.pl, 2015. [dostęp 2017-01-24]. (pol.).
- ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 310. ISBN 83-85220-79-8.