Karol Blatkiewicz
Karol Blatkiewicz (ur. 25 lipca?/6 sierpnia 1883 w Rudzie na Podolu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia 1883 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
Odznaczenia | |
![]() |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Antoniego i Józefy z Lachowiczów.Absolwent gimnazjum we Lwowie. Działacz ruchu niepodległościowego. Uczestnik I wojny światowej w armii austriackiej. Od 1918 w Wojsku Polskim. Walczył w wojnie 1920 r. w szeregach 39 pułku piechoty. Obrońca Lwowa. Przeniesiony w stan spoczynku w 1920.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 022/1 z 9.04.1940 i liście PCK (AM) 1494.
Karola Blatkiewicza upamiętniono:
- posadzeniem Dębu Pamięci 18.05.2010 w Olesznie, na terenie koło kościoła NMP, ul.Kościelna 1[1].
Życie prywatne
edytujŻonaty z Władysławą z Hawlatów, miał syna Ryszarda.
Ordery i odznaczenia
edytujZobacz też
edytujBibliografia
edytuj- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/229
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.