Karol Wodziński (1722–1813)
Karol Wodziński herbu Jastrzębiec (ur. 1722, zm. 1819[1][2] w Białobrzegach ). Syn podkomorzego liwskiego Konstantego Wodzińskiego i Anny Świdzińskiej, kuzyn Prezesa Senatu Macieja Wodzińskiego, stryj komendanta Szkoły Rycerskiej generała Ignacego Wodzińskiego.
_-_03.jpg)
Właściciel majątku i pałacu w Suchej Szlacheckiej w gminie Białobrzegi[2].
Poseł na sejm 1763 r., podpisany na elekcji króla Stanisława Augusta jako podkomorzy liwski został później starostą nurskim.
Senator-kasztelan Księstwa Warszawskiego od 1811 roku[3], kasztelan Królestwa Polskiego mianowany 1815 roku[1], delegowany przez Radę Zastępczą Tymczasową do ziemi czerskiej, generał major ziemi czerskiej w insurekcji kościuszkowskiej[4], starosta nurski od 1782 roku[5].
Od 1806 sędzia w Warszawie, sędzia pokoju powiatu warszawskiego Księstwa Warszawskiego w 1809 roku[6].
Zmarł w 1819 w swoim majątku w Białobrzegach.
Przypisy edytuj
- ↑ a b Stanisław Dołęga Cieszkowski, Senatorowie Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego 1807-1815-1831, Warszawa, s.18, s.71, 1891.
- ↑ a b Teodor Żychliński, Złota Księga Szlachty Polskiej R.6, s.450, 1884.
- ↑ Małgorzata Karpińska, Senatorowie, posłowie i deputowani Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, Warszawa 2002, s. 95.
- ↑ Jerzy Kowecki, Pospolite ruszenie w insurekcji 1794, Warszawa 1963, s. 117.
- ↑ Tomasza Święckiego Historyczne pamiątki znamienitych rodzin i osób..., Tom 2, Warszawa 1859, s. 538.
- ↑ Gazeta Warszawska 24 stycznia 1809, nr 7, s. 119.
Bibliografia edytuj
- „Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego”