Kazimiera Hamberger

Kazimiera Wanda Hamberger (ur. 2 stycznia 1914 w Śniatynie, zm. 16 czerwca 2007 w Gliwicach) – polska geolog, doktor Politechniki Śląskiej.

Kazimiera Hamberger
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

2 stycznia 1914
Śniatyn

Data i miejsce śmierci

16 czerwca 2007
Gliwice

doktor nauk technicznych
Specjalność: geologia
Alma Mater

Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie

Doktorat

1964geologia
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Córka Emilii i Edmunda Hambergerów. Ukończyła studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, podczas II wojny światowej uczestniczyła w tajnym nauczaniu. Podczas wysiedlenia Polaków ze Lwowa znalazła się z rodziną na Górnym Śląsku. Od 1 września 1952 pracowała na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej, gdzie była współorganizatorką Katedry Geologii Złóż Węgla oraz Muzeum Geologicznego. Prowadziła badania dotyczące węgla, szczególnie złoży znajdujących się w Górnośląskim Zagłębiu Węglowym. Dużą wagę przykładała do badań nad węglami sapropelowymi, stały się one tematem pracy doktorskiej, którą przygotowała pod kierunkiem prof. Andrzeja Bolewskiego i obroniła na Akademii Górniczo Hutniczej w Krakowie w 1964. W 1969 została pierwszym polskim członkiem rzeczywistym w Międzynarodowym Komitecie Petrologii Węgla (International Committee for Coal Petrology), dzięki niej w późniejszym czasie członkami tej organizacji zostali również prof. Barbara Kwiecińska i prof. Wiesław Gabzdyl z Politechniki Śląskiej[1]. W 1980 przeszła na emeryturę, ale do 1986 prowadziła wykłady[2].

Zmarła w 2007, pochowana na Cmentarzu Lipowym w Gliwicach[3].

Odznaczenia edytuj

  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Odznaka Zasłużonemu dla woj. katowickiego,
  • Odznaka Zasłużonemu dla Politechniki Śląskiej,
  • Medal 50–lecia Wydziału Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej

Przypisy edytuj