Kazimierz Paprocki
Kazimierz Paprocki, herbu Ogończyk[1] (ur. 1796 roku we wsi Rogaczewo w obwodzie powidzkim[2], zm. prawdopodobnie w roku 1857[3]).
Był synem Józefa Paprockiego i Rozalii Dzierzgowskiej. W 1815 roku wstąpił do 7 Pułku Piechoty Liniowej a rok później został podporucznikiem służąc w 1 Pułku Strzelców Pieszych. W 1824 roku został porucznikiem, a w 1831 kapitanem[2]. Za zasługi w boju, 8 czerwca 1831 roku, będąc adiutantem sztabu dywizji, otrzymał Złoty Krzyż Virtuti Militari[2][4][5].
Przypisy edytuj
- ↑ Dostępne źródła podają sprzeczne informacje o herbie Kazimierza Paprockiego. Możliwe, że był on herbu Jastrzębiec
- ↑ a b c S. hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. XIII. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916, s. 204.
- ↑ Janusz Wojtasik: Polski Słownik Biograficzny. T. 25. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, 1980, s. 184-185.
- ↑ Polish Order of the Virtuti Militari Recipients 1792-1992 – P1 – dostęp 23.11.2013
- ↑ Kawalerowie Orderu Virtuti Militari. stankiewicze.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-06)]. – dostęp 23.11.2013