Kazimierz Zawada

profesor nauk prawnych, sędzia Sądu Najwyższego

Kazimierz Zawada (ur. 8 lutego 1951 w Mędrzechowie)[potrzebny przypis]polski prawnik, profesor nauk prawnych, sędzia Sądu Najwyższego w Izbie Cywilnej. Specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących przelewu wierzytelności i papierów wartościowych.

Kazimierz Zawada
Data i miejsce urodzenia

8 lutego 1951
Mędrzechów

profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1982

Habilitacja

1990

Profesura

10 stycznia 2001

uniwersytet

Uniwersytet Jagielloński

Życiorys

edytuj

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego (1973). Po trzyletniej aplikacji sądowej zdał egzamin sędziowski. Stopień doktora nauk prawnych uzyskał w 1982, a habilitację w zakresie prawa cywilnego w 1990. Od 2001 profesor nauk prawnych. Pracownik naukowy Katedry Prawa Prywatnego Międzynarodowego na macierzystej uczelni. Prowadzi wykłady z prawa wekslowego i czekowego.

Uczestnik prac Centrum Obywatelskich Inicjatyw Ustawodawczych Solidarności[1].

Ważniejsze prace naukowe

edytuj
  • Przyrzeczenie publiczne w polskim prawie cywilnym, Warszawa 1987,
  • Umowa przelewu wierzytelności, Kraków 1990,
  • Ochrona dłużnika przy przelewie wierzytelności, Kraków 1992,
  • Prawo papierów wartościowych, Kraków 1992 (współautor),
  • Komentarz do kodeksu cywilnego, C.H. Beck, Warszawa 2000 (współautor).

Przypisy

edytuj
  1. Kazimierz Barczyk, Stanisław Grodziski, Stefan Grzybowski: Obywatelskie Inicjatywy Ustawodawcze Solidarności 1980-1990. Warszawa: Kancelaria Sejmu, 2001. ISBN 83-7059-503-0.