Kiełpino Górne
Kiełpino Górne (kaszb. Kôłpino lub też Górné Kôłpino, Górné Czełpino, niem. Hoch Kelpin[1]) – osiedle domków jednorodzinnych w Gdańsku, w dzielnicy Kokoszki. Leży na południowo-wschodnim krańcu dzielnicy, a jego południowa granica pokrywa się z granicą miasta.
Osiedle Kiełpino Górne to dawna wieś przyłączona w granice administracyjne miasta 1 stycznia 1973[2]. Należy do okręgu historycznego Wyżyny.
Historia edytuj
Zapisane nazwy Kiełpina Górnego: Kolpin (1402-1415), Grose Culpyn (1438), Hohe Kolpin (1570), Kielpin Wysoki (1682), Magno Kelpin (1734), Hoch Kelpin (ok. 1790)[3].
Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gdańskim województwa pomorskiego[4].
W 1860 liczyło 115 katolików, 81 ewangelików i 15 domów[3].
Na początku XIX wieku powstał dwór przy ul. Goplańskiej[5].
W 1925 został zbudowany pierwszy kościół[6]. Uległ on uszkodzeniu podczas II wojny światowej i został wyremontowany po wojnie. W 1926 został założony przykościelny cmentarz ewangelicki. W 1945 cmentarz został opuszczony, a następnie zamknięty[7]. Od 1972-1973 zaczęto na nim chować zmarłych (powierzchnia cmentarza wynosi 0,22 ha, znajduje się przy ul. Otomińskiej). Wcześniej zmarli byli chowani na Cmentarzu Łostowickim[3].
W latach 2000-2005 powstał nowy kościół[3].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dr F. Lorentz „Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem”. ISBN 83-60437-22-X, ISBN 978-83-60437-22-3.
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 325
- ↑ a b c d Historia: Kiełpino Górne. [dostęp 2016-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-24)].
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 90.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych 2011 woj. pomorskie. kobidz.pl.
- ↑ Parafia rzymskokatolicka pw. Św. Jana Chrzciciela, Gdańsk Kiełpino. diecezja.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-21)].
- ↑ Cmentarz parafialny w Kiełpinie. zdiz.gda.pl.