Kiss and ride
Kiss and ride, kiss & ride, K&R, K+R (z ang. pocałuj i jedź) – wyznaczone miejsce, służące do krótkiego postoju (ok. 1-2 min), spotykane zwłaszcza przy dworcach, lotniskach, centrach przesiadkowych i szkołach[1]. Mają ułatwić szybką przesiadkę pasażera pojazdu na inny rodzaj transportu[2] lub obiektu. W tworzeniu i używaniu parkingów kiss and ride przodują Australia, Stany Zjednoczone i Holandia.
W większości krajów piktogramy kiss & ride nie mają uregulowania prawnego, tzn. nie mają przyjętego wzoru w kodeksie drogowym lub innym dokumencie regulującym ruch drogowy[1]. Oznacza to, że nie można na ich podstawie wymierzać kar osobom niepoprawnie postępującym na miejscach oznaczonych tym znakiem. Z tego powodu stawia się wraz z nimi znaki dopuszczające zatrzymywanie lub parkowanie przez określony czas[1]. System oznaczania stref K+R jest różny dla różnych krajów, różni się nawet w różnych miastach tego samego kraju[1]. Jednolity system jest tylko w tych krajach, gdzie znak jest wprowadzony urzędowo[1].
Podział edytuj
Można wyróżnić dwa rodzaje oznakowań stref K+R:
Kiss and ride w Polsce edytuj
W Polsce nie istnieje oficjalny znak kiss and ride[1]. Z tego powodu znaki K+R samodzielnie są stosowane jedynie na prywatnych terenach, a na drogach publicznych dodatkowo umieszcza się znak B-35 – zakaz postoju[1], czasami również z podanym czasem maksymalnego czasu parkowania. W Polsce strefy K+R są częścią zintegrowanych centrów przesiadkowych, spotykane są także przy dworcach kolejowych, autobusowych oraz lotniskach.
Kiss and ride na świecie edytuj
Czechy edytuj
W Czechach znak K&R istnieje od 2010 roku jako znak "IP 13e Parkoviště K+R". Wcześniej stosowano znak zakaz zatrzymywania wraz z tabliczką K+R[1].
Holandia edytuj
W Holandii sprawa znaków kiss and ride nie jest uregulowana prawnie, dlatego oprócz znaków K+R stawia się też znaki "zakaz zatrzymywania się" lub "zakaz postoju". Sam znak K+R wzorowany jest na podobnym oficjalnym znaku P+R[1]. Zamiennie z nazwą angielską stosuje się też holenderskojęzyczną nazwę Zoen+Zoef[1].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Urszula Duda. Przegląd stosowanego w wybranych krajach oznakowania stref kiss and ride. „Transport Miejski i Regionalny”. 01/2015, s. 3, styczeń 2015. redaktor naczelny Wiesław Starowicz. Kraków: Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej. ISSN 1732-5153. (pol.).