Klasztor Franciszkanów w Cieszynie
Klasztor Franciszkanów w Cieszynie − dom zakonny franciszkanów w Cieszynie, wchodzący w skład prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce, na terenie diecezji bielsko-żywieckiej, w województwie śląskim.
 Klasztor od strony dziedzińca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Właściciel | |
| Prowincja |
Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Katowicach |
| Gwardian |
o. Ireneusz Toczydłowski OFM |
| Typ zakonu |
męski |
| Liczba zakonników (2017) |
8 |
| Obiekty sakralne | |
| Kościół | |
| Kaplica |
W domu zakonnym |
| Fundator | |
| Styl |
barok |
| Data budowy |
XVII w. |
| Data zamknięcia |
1773 |
| Data reaktywacji |
1996 |
Położenie na mapie Cieszyna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu cieszyńskiego  | |
 49°44′55″N 18°38′04″E/49,748611 18,634444
| |
| Strona internetowa | |
Domem filialnym klasztoru cieszyńskiego jest romitorium w Jaworzynce[1].
Historia edytuj
Pierwsi franciszkanie przybyli do Cieszyna w 1476. W 1542 zmarł gwardian klasztoru, w którym pozostał już tylko jeden zakonnik. Ten ostatni minoryta, z polecenia starosty, został odwieziony do klasztoru w Bytomiu. Trzy lata później samodzielne rządy w księstwie rozpoczął Wacław III Adam, który rozpoczął w swoich dobrach reformację a opuszczone budynki klasztorne przekazał miastu[2]. Ten pierwszy klasztor należał do śląskiej kustodii będącej częścią czeskiej prowincji obserwantów. Próbę ponownego osiedlenia się w Cieszynie podjęli reformaci w latach 1615−1617 oraz 1699−1710.
Obecny klasztor znajduje się w XVIII−wiecznym obiekcie pojezuickim, z którym związany był wybitny działacz tego zakonu ks. Leopold Szersznik. Po kasacie swojego zakonu w 1773 w klasztorze umieścił on swoje bogate zbiory biblioteczne i muzealne. Obecny klasztor istnieje od 1996, kiedy to cały obiekt został nabyty przez zakon franciszkanów. Początkowo pełnił on funkcję hotelu a następnie bursy dla młodzieży męskiej (1996-2009). W 2005 zakon przejął duszpasterstwo w przylegającym do konwentu, także pojezuickim, barokowym kościele św. Krzyża[3]. Od 2007 przy klasztorze istnieje Wspólnota i Szkoła Nowej Ewangelizacji Zacheusz[4].
Formy duszpasterstwa edytuj
- opieka nad wspólnotą charyzmatyczną, tercjarzami, KIK i Hospicjum Łukasza Ewangelisty
- kapelania w szpitalu, zakładach opieki leczniczej i więzieniu
- dom rekolekcyjny (kursy SNE, rekolekcje zamknięte)
- jadłodajnia dla ubogich
- spowiednictwo osób konsekrowanych i kierownictwo duchowe
Przełożeni[5] edytuj
- o. mgr lic. Alan Rusek - dyrektor bursy (1996–1997);
- o. mgr lic. Alan Rusek - gwardian (1997–2000);
- o. mgr Teodor Cuber - gwardian (2000–2004)
- o. mgr Symplicjusz Sobczyk - gwardian (2004–2013)
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Romitorium. www.panewniki.franciszkanie.pl. [dostęp 2012-03-12].
- ↑ Dzieje Cieszyna od pradziejów do czasów współczesnych. T. 2. Cieszyn: Książnica Cieszyńska, 2010, s. 99-100. ISBN 978-83-927052-6-0.
- ↑ Bonawentura Krzemień OFM, Norbert Kubica OFM: Katalog Prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. Katowice: Prowincja Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych (Franciszkanów) w Katowicach Panewnikach, 2006, s. 49-50. ISBN 83-901128-9-2.
- ↑ Statuty Szkoły Nowej Ewangelizacji Zacheusz. Katowice: Kuria Franciszkanów, 2011. [dostęp 2012-12-28].
- ↑ Cieszyn. www.panewniki.franciszkanie.pl. [dostęp 2012-12-28].