Kleofas (postać biblijna)
Święty Kleofas (Kleopas)[1], cs. Apostoł[2] Kleopa[3] – żyjąca w I wieku postać biblijna, święty katolicki i prawosławny[4][2].
| apostoł | |
 Kleofas spotyka Jezusa w drodze do Emaus (olej na płótnie Josepha von Führicha z 1837 r.). | |
| Data śmierci |
w I wieku |
|---|---|
| Czczony przez | |
| Wspomnienie |
25 września (kat.), |
Postać Kleofasa wymieniana przez Łukasza Ewangelistę występuje w Nowym Testamencie, w Ewangelii Łukaszowej (Łk 24, 13-35 BT)[4][5]. Według tej relacji pochodzący prawdopodobnie z Emaus Kleofas uczestniczył w przyłączeniu zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa do apostołów udających się tamże[4]. Próby identyfikowania Kleofasa z innymi postaciami np. z Kefasem (Szymon Piotr) i dowodzenie jego pokrewieństwa z Jezusem Chrystusem nie znajdują potwierdzenia, przyczyniły się jednak prawdopodobnie do przypisania mu przez Teodozego męczeńskiej śmierci[4]. W VI wieku Anonin z Piacenzy twierdził, iż grób Kleofasa znajdował się na Górze Oliwnej[4]. Brak także podstaw do utożsamiania go z wymienianym w Ewangelii Janowej przez Jana (19, 25)[4][6].
Zaliczany jest do grona Siedemdziesięciu dwóch wysłańców Jezusa Chrystusa[2]. Wprowadzony do martyrologium przez Ado z Vienne i wspominany w Kościele katolickim 25 września[4].
Cerkiew prawosławna wspomina świętego dwukrotnie: 30 października/12 listopada[a] oraz w grupie apostołów (Sobór siedemdziesięciu apostołów) 4/17 stycznia[3].
W ikonografii św. Kleofas najczęściej występuje na przedstawieniach spotkania z Jezusem Chrystusem w drodze do Emaus[3].
Zobacz też
edytujUwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Święty Kleofas. DEON.pl z inicjatywy SJ i Wydawnictwa WAM. [dostęp 2013-04-07].
- ↑ a b c Tomasz Sulima: Sobór siedemdziesięciu apostołów. cerkiew.pl. [dostęp 2011-05-04].
- ↑ a b c Tomasz Sulima: św. Kleofas. Serwis Cerkiew.pl. [dostęp 2013-04-07].
- ↑ a b c d e f g Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 496/497 (szpalty). ISBN 83-7097-464-3.
- ↑ Łk 24,13-35 w Biblii Tysiąclecia
- ↑ J 19,25 w Biblii Tysiąclecia