Ikonografia chrześcijańska

Ikonografia chrześcijańska – nauka pomocnicza archeologii chrześcijańskiej i historii sztuki badająca treści i formy ogółu wyobrażeń plastycznych dotyczących wyznań chrześcijańskich.

Ze względu na treści dzieli się na:

Z punktu widzenia formy wyróżnia przedstawienia prezentacyjne, dewocyjne, historyczne (sceny ze Starego i Nowego Testamentu, apokryfy, żywoty świętych) i alegoryczne.

Zobacz też edytuj

Osobny artykuł: ikonografia.
Osobny artykuł: ikonologia.
Osobny artykuł: ikona.
Osobny artykuł: malarstwo religijne.

Wybrane opracowania edytuj

  • Heinrich Detzel, Christliche Ikonographie, Freiburg 1894.
  • Louis Réau, Iconographie de l’art chretien, t. 1-3, Paryż 1955-59.
  • Gerthrud Schiller, Ikonographie der christlichen Kunst, t. 1-5, Gütersloh 1969-90.
  • Lexikon der christlichen Ikonographie, t. 1-8, Freiburg 1968-76.
  • Ikonografia nowożytnej sztuki kościelnej w Polsce, red. Janusz St. Pasierb, t. 1-2, Warszawa 1987.

Bibliografia edytuj

  • Michel Feuillet, Leksykon symboli chrześcijańskich, Poznań: Księgarnia św. Wojciecha, 2006, ISBN 83-7015-917-3
  • Dorothea Forstner, Świat symboliki chrześcijańskiej, Wanda Zakrzewska (tłum.) i inni, Warszawa: Pax, 2001, ISBN 83-211-1626-4, OCLC 749565780.
  • Ryszard Kasperowicz, Ikonografia, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 7, Lublin: Tow. Nauk. KUL, 1997, ISBN 83-86668-71-7
  • Religia. Encyklopedia PWN, red. nauk. Tadeusz Gadacz, Bogusław Milerski, t. 4, Warszawa: Wydaw. Nauk. PWN, 2002, ISBN 83-01-13775-4