Kołodno (Ukraina)

(Przekierowano z Kołodno-Lisowszczyzna)

Kołodno (ukr. Колодне, Kołodne) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim, w hromadzie Zbaraż. W 2001 roku liczyła 1445 mieszkańców.

Kołodno
Колодне
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

tarnopolski

Hromada

Zbaraż

Powierzchnia

5,32 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


1445
271,62 os./km²

Kod pocztowy

47335

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kołodno”
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kołodno”
Ziemia49°45′36″N 25°43′48″E/49,760000 25,730000

Historia

edytuj

Miejscowość wzmiankowana po raz pierwszy w 1463 roku.

W drugiej połowie XVI wieku Kołodno było wzmiankowane jako miasteczko, jednak spadło do rangi wsi po najeździe tatarskim z 1579 roku[1].

W II Rzeczypospolitej podzielone na dwie wsie Kołodno-Lisowszczyzna i Kołodno-Siedlisko. 1 października 1933 r. Kołodno-Lisowszczyzna stało się siedzibą nowo utworzonej gminy wiejskiej Kołodno w powiecie krzemienieckim województwa wołyńskiego[2]. Według stanu z dnia 4 stycznia 1936 Kołodno-Lisowszczyzna i Kołodno-Siedlisko stanowiły odrębne gromady[3].

Podczas rzezi wołyńskiej w 1943 roku oddziały UPA zabiły w Kołodnie od 320 do 500 Polaków.

Osobny artykuł: Zbrodnia w Kołodnie.

Zabytki

edytuj
  • pozostałości zamku (umocnienia ziemne) z czasów wojen z Tatarami na wzgórzu Głowa[1].
  • XVII-wieczny dwór obronny przebudowany na początku XIX w. przez Świejkowskich na pałac z ogrodem[4][1]. Prawdopodobnie uległ zniszczeniu podczas II wojny światowej, po niej rozebrany. Wykarczowano także 10-hektarowy park[1].
  • murowany kościół z końca XVIII w. fundacji Leonarda Marcina Świejkowskiego. Spalony we wrześniu 1943 roku przez UPA, mury wysadzili w powietrze czerwonoarmiści w 1944 roku[1].
  • murowana cerkiew św. Mikołaja z 1575 roku, prawdopodobnie fundacji Ostrogskich[1].
  • drewniana cerkiew św. Michała z XVII w., przebudowana w 1858 roku[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g Grzegorz Rąkowski, Wołyń. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część I, Pruszków: Rewasz, 2005, s. 421-422, ISBN 83-89188-32-5, OCLC 69330692.
  2. Dz.U. z 1933 r. nr 67, poz. 504
  3. Wołyński Dziennik Wojewódzki nr 1 z dnia 4 stycznia 1936 roku. [dostęp 2017-12-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 grudnia 2017)].
  4. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. VIII. Warszawa: 1880-1902, s. 747-53.

Linki zewnętrzne

edytuj