Kołowe Turnie
Kołowe Turnie (słow. Kolové veže, niem. Pflockseetürme, węg. Karó-tavi-tornyok) – trzy turnie w Kołowej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Grań ta oddziela od siebie dwie górne odnogi Doliny Kołowej: Bździochowe Korycisko (Kotlinka pod Kolovým sedlom), znajdujące się po jej wschodniej stronie i Bździochową Kotlinę (Kotlinka pod bránami). W kolejności od Modrej Turni na północ są to:
- Wielka Kołowa Turnia (Veľká kolová veža) – około 2160 m,
- Pośrednia Kołowa Turnia (Prostredná kolová veža),
- Mała Kołowa Turnia (Malá kolová veža) – 1977 m[1][2].
Wielka i Pośrednia Kołowa Turnia oddzielone są Pośrednią Kołową Ławką (Prostredná Kolová štrbina), Pośrednia i Mała – Skrajną Kołową Ławką (Predná Kolová štrbina). W kierunku Modrej Turni Kołowe Turnie graniczą przez Zadnią Kołową Ławkę z Kołowym Kopiniakiem, natomiast na północ od nich znajduje się Kołowa Kazalnica, oddzielona Kołowym Karbikiem[1].
Nazwa turni pochodzi od Kołowego Stawu i Doliny Kołowej. Pierwsze wejście na Wielką Kołową Turnię: latem – Mieczysław Karłowicz 16 sierpnia 1907 r. (granią od Modrej Turni), zimą Stanisław Krystyn Zaremba 9 kwietnia 1934 r.[1] Turnie znajdują się na obszarze ochrony ścisłej i nie prowadzi przez nie żaden szlak turystyczny. Dobrze widoczne są z żółtego szlaku turystycznego prowadzącego od Zielonego Stawu Kieżmarskiego na Jagnięcy Szczyt.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 229–243. ISBN 83-217-2472-8.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.