Kołpaczek pośredni

Kołpaczek pośredni (Panaeolus cinctulus (Bolton) Sacc.) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Kołpaczek pośredni
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

incertae sedis

Rodzaj

kołpaczek

Gatunek

kołpaczek pośredni

Nazwa systematyczna
Panaeolus cinctulus (Bolton) Sacc.
Syll. fung.' 5: 1124 (Avellino, 1887)

Systematyka

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Galeropsidaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Gatunek Panaeolus cinctulus został zdiagnozowany taksonomicznie przez Jamesa Boltona (jako Agaricus cinctulus) w suplemencie do An History of Funguses, Growing about Halifax z 1792 r. W 1887 r. Pier Andrea Saccardo przeniósł go do rodzaju Panaeolus[1]. Synonimy:

  • Agaricus cinctulus Bolton 1792
  • Agaricus fimicola var. cinctulus (Bolton) Cooke 1883
  • Coprinus cinctulus (Bolton) Gray 1821
  • Panaeolus dunensis Bon & Courtec. 1983
  • Panaeolus fimicola var. cinctulus (Bolton) Rea 1922[2].

Morfologia

edytuj
Kapelusz

O pokroju półkulistym lub wypukłym, przeważnie z garbkiem w centrum, średnicy 1–5 (do 8) cm, barwy cielisto-brązowawej, silnie higrofaniczny, blaknący od szczytu i z jaśniejszym brzegiem, co powoduje tworzenie się ciemniejszej strefy pomiędzy nimi. Pokryty suchą, gładką, pomarszczoną lub jamkowatą, komórkową skórką, bez pozostałości osłony[3].

Hymenofor

Blaszkowy, blaszki przyrośnięte do trzonu, o regularnej tramie, u dojrzałych owocników czarniawe, niejednolicie zabarwione, plamiste z powodu niejednoczesnego dojrzewania zarodników[3].

Trzon

Średnicy 0,4–0,6 cm, barwy cielisto-brązowawej lub czerwono-brązowawej, na całej powierzchni lekko oszroniony[3].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników czarny. Zarodniki nieco rombowe, lekko spłaszczone, o wymiarach 11–14 × 7,5–10 × 7–8 μm i gładkiej powierzchni, z porą rostkową. Podstawki 2–4 zarodnikowe[3].

Zasięg występowania i siedlisko

edytuj

Opisano występowanie w Ameryce Północnej i niektórych krajach Europy[4]. W Polsce do 2003 r. był nieznany[5], w 2014 r. podano jego stanowisko w Biebrzańskim Parku Narodowym[6].

Grzyb koprofilny rozwijający się bezpośrednio na odchodach, zwłaszcza końskich, na zawierających je terenach, polach i parkach. Owocnikowanie trwa od maja do października, owocniki często wyrastają kępkowo[3].

Znaczenie

edytuj

Owocniki są toksyczne dla człowieka, zawierają psylocybinę[3].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
  3. a b c d e f E. Gerhardt, Grzyby: wielki ilustrowany przewodnik, Warszawa: Klub dla Ciebie - Bauer-Weltbild Media, 2006, ISBN 83-7404-513-2.
  4. Występowanie Panaeolus cinctulus na świecie (mapa) [online], Discover Life Maps [dostęp 2016-01-10].
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  6. Informacja z zakresu wykorzystania zezwolenia na organizację obozu naukowego i zbiór materiału badawczego w Biebrzańskim Parku Narodowym, Warszawa 2013 [dostęp 2023-11-12].