Kościół św. Józefa w Hawrze

Kościół św. Józefa w Hawrze (fran. l'église Saint-Joseph) – modernistyczna świątynia katolicka wybudowana w latach 1951-1957 przez francuskiego architekta Auguste’a Perreta na terenie nowego centrum miasta Hawr, zrekonstruowanego przez tegoż po zniszczeniach wojennych (1946-1954).

Kościół św. Józefa w Hawrze
Église Saint-Joseph du Havre
PA00100697
ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Hawr

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Wezwanie

św. Józefa

Położenie na mapie Hawru
Mapa konturowa Hawru, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Położenie na mapie Normandii
Mapa konturowa Normandii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Położenie na mapie Sekwany Nadmorskiej
Mapa konturowa Sekwany Nadmorskiej, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Józefa w Hawrze”
Ziemia49°29′27″N 0°06′04″E/49,490833 0,101111

Historia edytuj

Pierwsza kaplica powstała w tym miejscu w 1871. Z czasem została zastąpiona drugim kościołem w 1877. W dniu 5 września 1944 został on całkowicie zniszczony w wyniku bombardowania miasta, które zakończyło się prawie całkowitym zburzeniem Hawru. Trzecią (obecną) świątynię zaprojektował Perret, jako integralną część założenia urbanistycznego nowego Hawru.

W latach 2003-2005 przeprowadzono gruntowną restaurację kościoła. Kościół, wraz z całym zrekonstruowanym centrum Hawru, stanowi zespół architektury modernistycznej, wpisany w 2005 na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Architektura edytuj

Było to jedno z najważniejszych dzieł Perreta. Architekt, nazywany ojcem żelbetu, zaproponował świątynię z tego właśnie tworzywa, na planie krzyża greckiego. Potężną, wysoką na 107 m wieżę kościoła wspierają cztery grupy poczwórnych filarów z surowego żelbetu. Wnętrze ekspresyjnie ubarwia gra światła, przenikającego przez witraże z grubego szkła. Interesującym zabiegiem jest prawie całkowita redukcja znaczenia portalu wejściowego – przypomina on wjazd do hali fabrycznej. Na budowę świątyni zużyto 700 ton stali i 50 tys. ton betonu.

Bibliografia edytuj

  • Église St.Joseph – vertige esthétique et spirituel, wydawnictwo Office de Tourisme du Havre, 2009.
  • Le Havre, wydawnictwo Office de Tourisme du Havre, 2009.

Zobacz też edytuj