Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiejrzymskokatolicki kościół parafialny położony przy ulicy Opolskiej 4 w Dobrzeniu Wielkim. Świątynia należy do parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim w dekanacie Siołkowice, diecezji opolskiej[1].

Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim
kościół parafialny
Ilustracja
Widok kościoła
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Dobrzeń Wielki

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim

Wezwanie

św. Katarzyny

Wspomnienie liturgiczne

25 listopada

Położenie na mapie gminy Dobrzeń Wielki
Mapa konturowa gminy Dobrzeń Wielki, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim”
Położenie na mapie powiatu opolskiego
Mapa konturowa powiatu opolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim”
Ziemia50°45′33,260″N 17°50′38,130″E/50,759239 17,843925
Strona internetowa

Historia kościoła edytuj

Pierwsza wzmianka o kościele w Dobrzeniu Wielkim, pochodzi z 1684 roku, z łacińskiego sprawozdania wizytacyjnego. Była to budowla murowana pokryta dachówką. Po pożarze, w 1716 roku, świątynia została rozebrana i zastąpiona nową, drewnianą. Dnia 1 listopada 1832 roku w wyniku kolejnego pożaru świątynia spłonęła. Dekadę później we wsi został wybudowany nowy, drewniany kościół, którego konsekracja odbyła się dnia 16 października 1842 roku. Wnętrze tego kościoła, znajdującego się do dnia dzisiejszego, składa się z trzech głównych części. Prezbiterium, nawy głównej i pięknego gotyckiego ołtarza głównego. W latach 30. XX wieku, ówczesny proboszcz ks. Knosała, rozpoczął budowę nowego kościoła. Dnia 1 sierpnia 1933 roku rozpoczęto prace budowlane. 22 października 1933 roku dokonano położenia i poświęcenia kamienia węgielnego pod nową świątynię. Konsekracja kościoła miała miejsce 4 października 1934 roku, a dokonał jej kardynał Adolf Bertram[2].

Organy edytuj

Organy zostały zbudowane przez Carla Berschdorfa w 1934 roku. W 2003 r. został przeprowadzony remont, w ramach którego został wykonany nowy kontuar oraz dodano dwa nowe głosy (Gedackt 8’ i Superoctave 2’)[3].

Dyspozycja instrumentu:

Manuał I Manuał II Pedał
1. Quintade 16’ 1. Geigenprincipal 8’ 1. Subbas 16’
2. Principal 8’ 2. Pommer 8’ 2. Violonbass 16’
3. Gedeckt 8’ 3. Aeolina 8’ 3. Prinzipalbas 8’
4. Flöte 8’ 4. Kupferflöte 4’ 4. Flautbass 8’
5. Dolkan 8’ 5. Nasat 2 2/3’ 5. Choral 4’
6. Octava 4’ 6. Schwiegel 2’ 6. Posaune 16’
7. Gemshorn 4’ 7. Terz 1 1/5’
8. Superoctave 2’ 8. Krummhorn 8’
9. Mixtur 3–4 fach
10. Trompete 8’

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj