Kościół św. Marcina w Sierakowicach (ceglany)

Kościół św. Marcina w Sierakowicachkościół parafialny pod wezwaniem św. Marcina z Tours w miejscowości Sierakowice na Pomorzu Gdańskim, w diecezji pelplińskiej, ceglany, neogotycki, w latach 1903-2010 stanowiący całość z wcześniejszym, drewnianym kościołem św. Marcina, obecnie osobno stojącym w pobliżu.

Kościół św. Marcina
w Sierakowicach
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sierakowice (województwo pomorskie)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Marcina w Sierakowicach

Wezwanie

św. Marcina z Tours

Wspomnienie liturgiczne

11 listopada

Położenie na mapie gminy Sierakowice
Mapa konturowa gminy Sierakowice, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcinaw Sierakowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcinaw Sierakowicach”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcinaw Sierakowicach”
Położenie na mapie powiatu kartuskiego
Mapa konturowa powiatu kartuskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Marcinaw Sierakowicach”
Ziemia54°20′45″N 17°53′37″E/54,345833 17,893611

Historia edytuj

Parafia rzymskokatolicka w Sierakowicach została erygowana w XIV wieku. W latach 1820-1823, w miejscu kościoła wzniesionego w połowie XVII wieku, zbudowano kolejny kościół drewniany. Gdy pod koniec XIX wieku znacząco wzrosła liczba parafian, zaplanowano stopniową budowę nowego, obszerniejszego. W 1903 roku rozebrano drewnianą wieżę i na jej miejscu postawiono drugi, większy, ceglany korpus i wieżę w stylu neogotyckim. W ciągu kolejnych stu lat kilkakrotnie planowano rozebranie części drewnianej i rozbudowę kościoła z cegły, lecz z różnych powodów tego nie zrealizowano[1].

W latach 2010-2011 drewniana część kościoła została przeniesiona kilkadziesiąt metrów dalej, na teren dawnego ogrodu parafialnego i tam zrekonstruowana. Równocześnie na jej miejscu zbudowano z cegły dłuższy korpus wraz z prezbiterium i zakrystią, na podstawie planów zatwierdzonych w 1901 roku[2]. Kościół ceglany św. Marcina stanowi jeden z elementów Parku Kulturowego Ośmiu Błogosławieństw w Sierakowicach[3].

Wyposażenie edytuj

Wszystkie historyczne elementy wnętrza kościoła św. Marcina w Sierakowicach, z wyjątkiem krucyfiksu w kruchcie, zostały przeniesione do kościoła drewnianego. W związku z tym, od tego czasu do 2017 roku trwa wyposażanie kościoła ceglanego. Jego wystrój całkowicie odstaje od neogotyckiej bryły i nawiązuje do stylistyki posoborowej. Zdaniem autora wnętrza, Jarosława Wójcika, właściciela Pracowni Plastycznej w Sierakowicach, sklepienie swym kształtem oraz rozplanowaniem oświetlenia ma przypominać Namiot Spotkania. We wnętrzu nowego ołtarza znajduje się portatyl ze starego, drewnianego ołtarza. W prezbiterium dominuje mozaika przedstawiająca Oblicze Chrystusa z Całunu Turyńskiego[4].

 
Ceglany kościół św. Marcina w Sierakowicach, prezbiterium

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Przebudowa kościoła św. Marcina w Sierakowicach [online], www.pswmarcina.pelplin.opoka.org.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-01] (pol.).
  2. Wojciech Drewka, Sierakowice. Z jednego dwa kościoły [online], Express Kaszubski [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  3. A. Rybakowska-Król, Park Kulturowy Ośmiu Błogosławieństw w Sierakowicach [online], www.szwajcaria-kaszubska.pl [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  4. Opis wystroju wnętrza kościoła św. Marcina w Sierakowicach [online], www.pracowniajw.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-02] (pol.).