Kościół św. Mikołaja w Stobnie

Kościół parafialny pw. św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Stobnie, od 2004 r. mieści się tu pierwsza na Dolnym Śląsku kaplica saletyńska.

Kościół św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
A/2671/1775[1] z dnia 11.07.1966
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Stobno

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Wezwanie

św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Wołów
Mapa konturowa gminy Wołów, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Położenie na mapie powiatu wołowskiego
Mapa konturowa powiatu wołowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Mikołaja i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny”
Ziemia51°16′53,04″N 16°36′54,43″E/51,281400 16,615119

Historia edytuj

Po raz pierwszy wzmiankowany w 1292 r. jako kościół parafialny, prawdopodobnie drewniany. Kościół murowany z kamienia i cegły wzniesiono na przełomie XV/XVI w. W 1660 r. rozbudowany, a w XVIII w. przebudowany w stylu barokowym, szczególnie wnętrze, które uzyskało stylowe ołtarze i strop kasetonowy wczesnobarokowy, malowany temperą we wzór kwiatowy, pochodzący z ok. 1660 r. oraz XVIII-wieczne obrazy pędzla anonimowego artysty z Wrocławia i barokową ambonę z końca XVIII wieku[2]. Po prawej stronie kościoła znajduje się kalwaria, zbudowana za głazów narzutowych, w centrum której jest XIX-wieczna kapliczka. Do momentu sekularyzacji dóbr kościelnych w 1810 r., Stobno należało do posiadłości biskupa wrocławskiego.

Po 1945 r. kościół wyposażono dodatkowo w figurę Serca Pana Jezusa z Trościańca koło Tarnopola (przywiezioną przez pierwszych osadników z kresów wschodnich), stoi na XVI-wiecznej ławie. Odnowiono ołtarze główny i dwa boczne, wstawiono sześć witraży wykonanych przez pracownię Bolesława Szczypińskiego z Wrocławia. Artysta plastyk Bernard Kobiela (także z Wrocławia) wykonał kilkanaście nowych bocznych obrazów m.in.: św. Maksymilian Kolbe, Matka Boża Niepokalana, św. Józef, św. Izydor, Jan Paweł II, Chrystus Miłosierny, św. Faustyna, Matka Boża Nieustającej Pomocy. Odnowiono dwie XIX-wieczne kaplice cmentarne z cegły, z malowidłami nawiązującymi do wezwania kościoła[3].

Wpisany na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[4]:

We wrześniu 2004. r. ks. kardynał Henryk Gulbinowicz poświęcił pierwszą na Dolnym Śląsku kaplicę saletyńską. We wnętrzu kaplicy, na tle górskiego krajobrazu, ustawiono figurę Matki Bożej Saletyńskiej (Płaczącej)[3]

Otoczenie edytuj

W obrębie cmentarza przykościelnego znajduje się kopiec z ziemi, zwieńczony figurą Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz tablice z piaskowca, poświęcone przed- i powojennym mieszkańcom Stobna[3].

Przypisy edytuj

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2016-01-04].
  2. [1] dostęp 2016-01-04.
  3. a b c Marek Zygmunt: W dolnośląskim La Salette. 2005. [dostęp 2016-01-04].
  4. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 200. [dostęp 2062-01-04].