Kościół św. Stanisława Biskupa w Buku

kościół katolicki w Buku (Polska)

Kościół Świętego Stanisława Biskupa w Bukurzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w podpoznańskim Buku przy ulicy Mury.

Kościół św. Stanisława Biskupa
2482/A z dnia 09.03.1931[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Stanisława Biskupa w Buku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Buk

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Stanisława Biskupa w Buku

Wezwanie

św. Stanisława Biskupa

Położenie na mapie Buku
Mapa konturowa Buku, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa”
Położenie na mapie gminy Buk
Mapa konturowa gminy Buk, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa”
Ziemia52°21′22″N 16°31′05″E/52,356111 16,518056
Strona internetowa

Wcześniejszy kościół, w stylu gotyckim istniał w tym miejscu aż do zawalenia się wieży w 1806, po którym go rozebrano[6].

Istniejąca świątynia została wybudowana w stylu klasycystycznym w latach 1838-1846[1][7]. Projekt powstał jeszcze w 1828 roku w pracowni niemieckiego architekta Karla Friedricha Schinkla i zachował się w oryginale w Kupferstichkabinett w Berlinie[5][2]. Większość źródeł podaje Schinkla jako głównego autora[3][2], a niektóre wskazują na architekta Peipa jako wiodącego projektanta kościoła i współudział Schinkla[5][8], przy czym późniejsze źródła odrzucają ten pogląd i przypisują projekt Schinklowi[2].

W 1899 kościół został odnowiony[2]. Po wkroczeniu Niemców we wrześniu 1939 świątynię przeznaczono na magazyn umundurowania[9]. W nocy z 25 na 26 stycznia 1945 kościół został spalony przez wycofujące się wojska niemieckie[2]. Spłonął wówczas m.in. ołtarz z cudownym obrazem Matki Boskiej Literackiej[4]. Po wojnie kościół odbudowano z wykorzystaniem murów zewnętrznych w latach 1946-1951 pod nadzorem architekta Rogera Sławskiego[4], a doszczętnie zniszczone wnętrze umeblowano w rokokowe (ok. 1775) wyposażenie sprowadzone z kościoła reformackiego Świętych Stygmatów św. Franciszka z Asyżu w Woźnikach[10]. Na początku lat 90. XX wieku, po zwróceniu starego wyposażenia do Woźnik, kościół otrzymał nowe ołtarze: główny autorstwa Romana Czeskiego i boczne stolarzy Wąsowiczów[11].

W sąsiedztwie kościoła znajduje się plebania, wikariat, dom katolicki[6] oraz m.in. nagrobek Władysława Niegolewskiego[3] i tablice pamiątkowe[12].

Przypisy edytuj

  1. a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków na terenie województwa wielkopolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 179. [dostęp 2016-12-01].
  2. a b c d e f Kustra 2014 ↓, s. 71.
  3. a b c Franciszek Jaśkowiak, Włodzimierz Łęcki: Poznań i okolice. Sport i Turystyka, 1983, s. 233. ISBN 83-217-2434-5.
  4. a b c Kustra 2014 ↓, s. 72.
  5. a b c Kowalczyk 1989 ↓, s. 58.
  6. a b Kustra 2014 ↓, s. 70.
  7. Kowalczyk 1989 ↓, s. 57.
  8. Włodzimierz Łęcki, Bogdan Zgodziński: Województwo poznańskie. Poznań: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1980, s. 67.
  9. Kowalczyk 1989 ↓, s. 127.
  10. Kustra 2014 ↓, s. 74.
  11. Kustra 2014 ↓, s. 75.
  12. Kustra 2014 ↓, s. 76.

Bibliografia edytuj