Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie (stary)
Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie (stary) – dawny kościół parafialny należący do parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP. Znajduje się w warszawskiej dzielnicy Wola, na osiedlu Ulrychów, na terenie cmentarza mariawickiego, przy ulicy Wolskiej.
| kościół parafialny | |||||||||||
 stary kościół mariawicki w Warszawie | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||
| Adres |
ul. Wolska 186 | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
niedziela przed 24 czerwca | ||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||
 52°13′26,9″N 20°55′53,1″E/52,224139 20,931417
| |||||||||||
Budowa świątyni została ukończona w 1934 roku. Podczas kampanii wrześniowej i powstania warszawskiego kościół został zniszczony. W 1955 roku władze Kościoła mianowały proboszczem kapłana Bernarda Kuklę i powierzyły mu odbudowę świątyni. Dzięki jego poświęceniu, ofiarności mariawitów i wsparciu organizacji ekumenicznych w dniu 23 października 1960 roku biskup naczelny Maria Michał Sitek poświęcił kościół pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Siedem lat później, w dniu 8 kwietnia 1967 roku, biskup Maria Innocenty Gołębiowski poświęcił w świątyni organy o siedmiu głosach. Na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku pogorszył się stan techniczny kościoła – jego mury zaczęły pękać na skutek ruchu na pobliskiej, nowo oddanej linii tramwajowej. W związku z tym została podjęta decyzja o budowie większej świątyni, konsekrowanej w 1997 roku[1].
Przypisy edytuj
- ↑ Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Warszawie. warszawa.mariawita.pl. [dostęp 2021-03-06].