Kojen (Coio, Coyen) – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Opis herbu edytuj

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu srebrnym skos złoty, obarczony ostrzewią czarną w skos. Nad nim i pod nim takież trąby myśliwskie z nabiciami i nawiązaniami złotymi.

W klejnocie ostrzew jak w godle[1].

Labry: czarne, podbite złotem.

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Nadany Benedyktowi[2] Coio, ławnikowi toruńskiemu, 11 lutego 1577[3].

Herbowni edytuj

Brecheis[4][5], Daniusiewicz, Kojen - Coio - Coyen, Kolasiński, Kolesiński.

Przypisy edytuj

  1. Juliusz Karol Ostrowski podaje jeszcze odmianę, w której klejnocie są dodatkowo chorągiewki srebrne z ostrzewią
  2. U Ostrowskiego Kajetan
  3. Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 42. ISBN 83-7181-217-5.
  4. Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 370. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.).
  5. Herbarz Szlachty Białoruskiej [online], Genealogia Łyczkowskich [dostęp 2019-05-31] (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne edytuj