Kolej aglomeracyjna w Helsinkach
Kolej aglomeracyjna w Helsinkach (fiń. Pääkaupunkiseudun lähiliikenne, szw. Huvudstadsregionens närtrafik) – system kolei miejskiej w okolicach Helsinek w Finlandii. Operatorem sieci są fińskie koleje państwowe. Należy wraz z metrem i tramwajami do sieci zintegrowanego transportu miejskiego. Obecnie sieć składa się z czterech linii łączących Helsinki z Espoo, Vantaa, Keravą i Riihimäki, obejmując 14 gmin[1]. Kolej częściowo porusza się po wydzielonych torach, częściowo po dostępnych dla komunikacji dalekobieżnej. Łącznie kolej miejska w Helsinkach liczy 54 stacje i przystanki, z czego 14 w granicach administracyjnych Helsinek.
| kolej aglomeracyjna | |
| |
 Nowoczesny pociąg Sm5 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Operator | |
| Liczba linii |
4 (15 mutacji) |
| Lata funkcjonowania |
od 1969 |
| Infrastruktura | |
| |
| Rozstaw szyn |
1520 mm |
| Napięcie zasilania |
25 kV/50 Hz |
| Liczba stacji |
54 |
| Tabor | |
| Liczba pojazdów |
100 jednostek i 54 wagony |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Lokalny ruch kolejowy w aglomeracji helsińskiej istnieje od lat 80. XIX wieku. W roku 1903 została oddana do użytku linia brzegowa do Turku nastawiona głównie na ruch podmiejski. Współczesny system zapoczątkowano w roku 1969, gdy zelektryfikowano pierwszy odcinek. W latach 70 na odcinku Helsinki – Kerava wybudowano tor przeznaczony dla komunikacji podmiejskiej, który w całości oddano do użytku w 1981. W 2006 roku otworzono podmiejską linię do Lahti. Obecnie w budowie jest kolejowa obwodnica Helsinek[2] łącząca Port lotniczy Helsinki-Vantaa z liniami dalekobieżnymi na północ z pominięciem Helsinek.
Linie edytuj
Kolej miejska obsługuje następujące linie[3] (wszystkie wychodzące z głównego dworca w Helsinkach):
- zielona – pociągi nr Y, S, U, L, E, A – do Espoo i Karis (24 stacje)
- niebieska – pociągi nr I, K, N, G, T, H, R do Keravy i Riihimäki (21 stacji)
- czerwona – pociąg nr Z do Lahti (5 stacji)
- żółta – pociąg nr M do Vantaankoski (12 stacji)
Tabor edytuj
Tabor kolei składa się z pociągów pięciu typów: Sm1 i Sm2 (łącznie 100 jednostek), wybudowanych w latach 1968–1981, w pełni zmodernizowanych[4] wagonów Eil (57 sztuk), ciągniętych przez lokomotywy, używanych głównie w godzinach szczytu oraz nowoczesnych jednostek niskopodłogowych Sm4 oraz jednostek typu Flirt.
Przyszłość edytuj
Obecnie w budowie jest kolej obwodowa Kehärata o długości 18 km, przebiegająca częściowo pod ziemią a mająca połączyć centrum miasta z, między innymi, Vantaa i portem lotniczym. Koszt projektu to 600 mln euro[5]. Planuje się oddanie trasy do użytku w roku 2014[6].
Przypisy edytuj
- ↑ HSL yhdistää Helsingin seudun joukkoliikenteen suunnittelun ja tilaamisen. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)]. (fiń.).
- ↑ Vantaan Kehärata-projekti etenee kuin juna. Yleistadio, 2010-03-17. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-28)]. (fiń.).
- ↑ Commuter Train Stations. [dostęp 2011-12-01].
- ↑ Helsinki Region commuter trains. [dostęp 2011-12-01]. (ang.).
- ↑ Vantaan Kehärata-projekti etenee kuin juna. [dostęp 2011-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-28)]. (fiń.).
- ↑ Construction of the Ring Rail Line begins. [dostęp 2011-12-01].