Kometa Arenda-Rolanda

kometa

Kometa Arenda-Rolanda lub C/1956 R1kometa jednopojawieniowa, nieokresowa, znana z podwójnego warkocza, z którego jedna część była skierowana ku Słońcu.

C/1956 R1 (Arend-Roland)
ilustracja
Odkrywca

Sylvain Arend,
Georges Roland

Data odkrycia

8 listopada 1956

Nazwy alternatywne

Arend-Roland, C/1956 R1, 1957 III,
1956h

Elementy orbity
Półoś wielka

(dla epoki 1957)
–1283,8381 au

Mimośród

1,000246

Peryhelium

0,3160 au

Nachylenie orbity względem ekliptyki

119,9443°

Długość węzła wstępującego

215,8554°

Argument peryhelium

308,7746°

Moment przejścia przez peryhelium

8 kwietnia 1957

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

kilka-kilkadziesiąt km

Odkrycie i nazwa edytuj

Kometę tę odkryli astronomowie Sylvain Arend oraz Georges Roland na kliszach fotograficznych z 8 listopada 1956 roku.

Orbita komety edytuj

Orbita komety C/1956 R1 ma kształt hiperboli o mimośrodzie >1. Jej peryhelium znalazło się (epoka 1956) w odległości 0,31 j.a. od Słońca. Nachylenie orbity względem ekliptyki to wartość 119,94˚.

Ponieważ ciało to porusza się po orbicie hiperbolicznej, nie zobaczymy go już nigdy w Układzie Słonecznym.

Właściwości fizyczne edytuj

Ponieważ kometę odkryto przed przejściem przez peryhelium, można było dokonać szczegółowych obserwacji. Niespotykany warkocz pojawił się na kilka nocy pod koniec kwietnia 1957 i każdej nocy zmieniał kierunek. Wyglądał jak ostrze skierowane ku Słońcu. To kometa, która zbliżyła się do Słońca dość blisko, by lotne substancje z jej jądra zaczęły uwalniać się i tworzyć okazałe zjawisko. Samo jądro ma zapewne rozmiar od kilku do kilkudziesięciu km. Kometa osiągnęła podczas najkorzystniejszego do obserwacji położenia jasność widomą -0,5m[1].

W wieku dwudziestym była to jedna z najjaśniejszych komet, określana też Wielką Kometą z 1957 roku.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia Britannica. Ziemia i Wszechświat. Poznań: Wydawnictwo KURPISZ S.A., 2006, s. 12. ISBN 978-83-60563-25-0.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj