Konklawe 1276 (Hadrian V)

Konklawe 2-11 lipca 1276 – drugie konklawe 1276 roku. Wybrało Adriana V na następcę Innocentego V.

Konklawe 1276 (drugie)
Ilustracja
Daty i miejsce
2 – 11 lipca 1276
Bazylika św. Jana na Lateranie, Rzym
Główne postacie
Dziekan

Pedro Julião Reboli

Kamerling

Raynaldus Marci (?)

Protoprezbiter

Simone Paltineri

Protodiakon

Riccardo Annibaldi

Wybory
Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


13
1

Wybrany papież
Zdjęcie papieża
Ottobono Fieschi
Przybrane imię: Hadrian V

Lista uczestników

edytuj

Papież Innocenty V zmarł nagle 22 czerwca 1276 roku po zaledwie pięciu miesiącach pontyfikatu. W chwili jego śmierci było 14 kardynałów. W konklawe wzięło udział 13 z nich[1][2]:

Siedmiu elektorów otrzymało nominacje od Urbana IV, trzech od Grzegorza X, dwóch od Innocentego IV a jeden od Grzegorza IX.

Nieobecni

edytuj

Jeden kardynał mianowany przez Urbana IV[1][2]:

  • Simon de Brion (24 grudnia 1261) – kardynał prezbiter S. Cecilia; legat papieski we Francji

Podziały wśród kardynałów

edytuj

Święte Kolegium było podzielone na zwolenników król Sycylii Karola I Andegaweńskiego (trzej kardynałowie francuscy i część kardynałów włoskich, tj. Vicedominis, Fieschi i prawdopodobnie Annibaldi oraz Goffredo da Alatri) oraz tych, którzy sprzeciwiali się dominacji Andegawenów w Italii (kardynałowie Giovanni i Matteo Orsini, Giacomo Savelli, Simone Paltinieri, Uberto Coconati i być może Pedro Reboli)[3].

Przebieg konklawe

edytuj

Kardynałowie zebrali się na konklawe w bazylice laterańskiej w dniu 2 lipca 1276. Obecny wówczas w Rzymie Karol I Andegaweński wziął na siebie obowiązek pilnowania przestrzegania norm konstytucji Ubi periculum o konklawe. Kiedy więc po trzech dniach okazało się, że elektorzy nie doszli do porozumienia, nakazał ograniczenie im dostaw żywności. Karol I w swojej roli „strażnika” konklawe nie był jednak bezstronny: włoskim kardynałom (w większości mu nieprzychylnym) dostarczano tylko chleb i wodę, natomiast sprzymierzeńcy Karola (głównie Francuzi) byli traktowani bardziej ulgowo. Po dziewięciu dniach frakcja „italska” uległa i jednogłośnie wybrano kandydata proandegaweńskiego Ottobono Fieschi, bratanka papieża Innocentego IV i byłego legata papieskiego w Anglii. Elekt przybrał imię Adrian V[2][3][4].

Następnego dnia po wyborze Adrian V zawiesił obowiązywanie konstytucji Ubi periculum, gdyż uznał jej postanowienia za zbyt rygorystyczne. Obiecał wydanie nowych regulacji, jednak zmarł kilka tygodni później, zanim doszło do jego konsekracji i koronacji[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b Salvador Miranda: The Cardinals of the Holy Roman Church: Conclave of July 2 - 11, 1276. 2010. [dostęp 2015-03-08].
  2. a b c d John Paul Adams: Sede Vacante 1276, August-September. 2010. [dostęp 2015-03-08].
  3. a b Richard Sternfeld: Der Kardinal Johann Gaetan Orsini (Papst Nikolaus III.) 1244-1277. Berlin: 1905, s. 251-260.
  4. Horace Mann: The lives of the Popes in the Middle Ages. Vol. 16. Londyn: 1932, s. 27-29.