Konstruktywne wotum nieufności
 |
Treść tego artykułu od 2023-11 należy opracować w taki sposób, aby nie uwypuklała nadmiernie polskiej specyfiki / aby nie zawężała się tylko do polskich warunków Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Konstruktywne wotum nieufności – rodzaj wotum nieufności, zabezpieczający przed pochopnym odwołaniem rządu przez parlament i tym samym zabezpieczający przed destabilizacją systemu politycznego. W tym rozwiązaniu głowa państwa przyjmuje dymisję rządu tylko wtedy, gdy część parlamentu, która wystąpiła o wotum nieufności, jednocześnie zgłosiła i uzyskała poparcie większości parlamentu dla kandydata na nowego premiera[1].
Konstruktywne wotum nieufności jest charakterystycznym elementem ustroju Republiki Federalnej Niemiec[1].
Procedura w Polsce edytuj
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie artykułu 158 Konstytucji, może uchwalić wotum nieufności w stosunku do Rady Ministrów większością ustawowej liczby posłów (co najmniej 231) na wniosek zgłoszony przez co najmniej 46 posłów, wskazując jednocześnie imiennie kandydata na nowego Prezesa Rady Ministrów[2].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Polskie prawo konstytucyjne. Wiesław Skrzydło (red.), s. 348.
- ↑ Art. 158 Konstytucji RP (Dz.U. z 1997 r. nr 78, poz. 483)
Bibliografia edytuj
- Polskie prawo konstytucyjne. Wiesław Skrzydło (red.). Lublin: Oficyna Wydawnicza VERBA, 2010. ISBN 978-83-89468-89-5.
- Bogusław Banaszak - Prawo Konstytucyjne wydanie 4. zmienione
- Z. Czeszejko-Sochacki, Prawo..., s. 172.