Kopiec Wawelski
Kopiec Wawelski – nieistniejący kilkumetrowej wysokości kopiec, usypany najprawdopodobniej na przełomie VII i VIII w. n.e. na Wzgórzu Wawelskim, zlikwidowany na początku XIX w.
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Typ obiektu | |
| Data budowy |
prawdopodobnie około 700 r. n.e.[1] |
| Data likwidacji |
początek XIX wieku[2] |
Historia kopca edytuj
Informacji o kopcu na Wawelu zachowało się bardzo niewiele. Fakt jego istnienia potwierdza jednak ikonografia z dawnych epok[1]. Trudno obecnie sprecyzować datę powstania nasypu, choć liczne zbieżności z wczesnośredniowiecznymi kopcami Krakowa, nasuwają przypuszczenie, że powstał on w okresie podobnym co one, tj. około 700 r. n.e.[1] Kopiec pełnił najprawdopodobniej funkcje sakralno-sepulkralne (być może również sądowe - Janusz Roszko wysunął hipotezę, jakoby władcy piastowscy wydawali zeń wyroki), a usunięty został zapewne na początku XIX w., w trakcie wyburzania przez Austriaków kościołów św. Michała i św. Jerzego[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Sala 2017 ↓, s. 45.
- ↑ Sala 2017 ↓, s. 46.
- ↑ Sala 2017 ↓, s. 45-46.
Bibliografia edytuj
- Bartłomiej Grzegorz Sala: Kurhany chwały. O kopcach krakowskich, podkrakowskich i nie tylko. Warszawa: 2017.