Koralówka zwiędła
Koralówka zwiędła (Phaeoclavulina flaccida (Fr.) Giachini) – gatunek grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
koralówka zwiędła |
| Nazwa systematyczna | |
| Phaeoclavulina flaccida (Fr.) Giachini Mycotaxon 115: 192 (2011) | |
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji: Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi (według Index Fungorum)[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1821 r. Elias Fries, nadając mu nazwę Clavaria flaccida. Obecną nazwę nadał mu Admir J. Giachini w 2011 r.[1] Synonimów naukowych ma 12. Niektóre z nich:
- Clavariella flaccida (Fr.) P. Karst. 1881
- Phaeoclavulina flaccida (Fr.) Giachini 2011
- Ramaria flaccida (Fr.) Bourdot 1898
- Ramaria crispula (Fr.) Quél. 1888[2].
Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. dla synonimu Ramaria flaccida[3]. Jest niespójna z aktualną nazwą naukową[1].
Morfologia
edytujWielokrotnie rozgałęziony, dość wysmukły, z licznymi pionowo wyprostowanymi odgałęzieniami o cienkich, bardzo krótkich zakończeniach; jednolicie ochrowy; do 4 cm szerokości i takiej samej wysokości[4].
Biały; smak gorzki[4]
Występowanie i siedlisko
edytujKoralówka zwiędła jest notowana w Ameryce Północnej, Europie, Australii, Japonii i Argentynie[5]. Na terenie Polski notowana była w 1904, 1910 i 1953 r. Według W. Wojewody w Polsce jest gatunkiem wymarłym[3]
Rośnie gromadnie w lasach iglastych, przede wszystkim pod sosnami i świerkami, przeważnie w młodnikach[4].
Gatunki podobne
edytujPoza koralówką groniastą (Ramaria botrytis) można także znaleźć stare okazy bardzo podobnej i trującej koralówki strojnej (Ramaria formosa) W bukowych lasach występuje bardziej ochrowa koralówka żółta (Ramaria flava) nigdy niemająca odgałęzień o liliowo zabarwionych szczytach.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Index Fungorum [online] [dostęp 2023-07-01] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c Edmund Garnweidner i inni, Grzyby: przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA SA, 2006, s. 192, ISBN 83-7319-976-4.
- ↑ Discover Life Maps [online] [dostęp 2016-01-10].