Centrum Startowe Satelitów Jiuquan

najstarszy chiński ośrodek rakietowy
(Przekierowano z Kosmodrom Jiuquan)

Kosmodrom Jiuquan (chiń. upr. 酒泉卫星发射中心; chiń. trad. 酒泉衛星發射中心; pinyin Jiǔquán Wèixīng Fāshè Zhōngxīn) – najstarszy chiński ośrodek rakietowy (satelitarny i balistyczny). Jego budowa rozpoczęła się w 1956, zaś otwarcie nastąpiło w 1958. Położony jest na pustyni Gobi, w północno-zachodnich Chinach, w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna. Ma 2800 km² powierzchni. Na jego terenie zakwaterowanych jest około 20 000 ludzi. Przeznaczony początkowo przede wszystkim do wystrzeliwania satelitów naukowych i odzyskiwalnych na niskie i średnie orbity okołoziemskie o wysokich inklinacjach. Stąd wystartował pierwszy chiński lot załogowy, Shenzhou 5.

Kosmodrom Jiuquan
Jiuquan Satellite Launch Centre (XSLC), Shuang Chengzi
Ilustracja
Jeden z budynków leżących na terenie kosmodromu Jiuquan
Organizacja zarządzająca

Chińska Korporacja Nauk Powietrznych, Kosmicznych i Technologii

Status

aktywny

Położenie i warunki
Państwo

 Chiny

Miejscowość

Jiuquan

Wysokość

1000 m n.p.m.

Najmniejsze możliwe nachylenie orbity

40°

Największe możliwe nachylenie orbity

56°

Historia
Data otwarcia

1958

Data pierwszego startu

wrzesień 1960

Położenie na mapie Mongolii Wewnętrznej
Mapa konturowa Mongolii Wewnętrznej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kosmodrom Jiuquan”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kosmodrom Jiuquan”
Ziemia40°57′28″N 100°17′30″E/40,957778 100,291667

Kompleksy startowe

edytuj
  • kompleks startowy północny, LA2, składający się z wyrzutni:
LA2A, używana przez rakiety: Chang Zheng 1, DF-3, DF-5
LA2B, używana przez rakiety: Chang Zheng 2A, Chang Zheng 2C, Chang Zheng 2D, FB-1
  • kompleks startowy LA3, najstarszy ze wszystkich, używany przez rakiety: R-2, DF-1, DF-2
  • kompleks startowy południowy, LA4, jedyny używany obecnie. Posiada 2 wyrzutnie:
SLS-1, pierwszy start w 1999, używana przez rakiety Chang Zheng 2F, stąd startują chińskie misje załogowe
SLS-2, pierwszy start w 2003, używana przez rakiety Chang Zheng 2C, Chang Zheng 2D, Chang Zheng 4C

Pierwszą niechińską misją wysłaną z tego kosmodromu był szwedzki statek Freja w 1992 roku. Jeden z budynków kosmodromu, służący do pionowego montażu rakiet, był najwyższą na świecie jednokondygnacyjną budowlą betonową. Ma 86,1 metra wysokości. Jego sufit waży 13 000 ton.

Transport

edytuj

Do kosmodromu doprowadzona jest specjalna linia kolejowa łącząca ośrodek z krajową magistralą kolejową Lanzhou-Urumczi. Najbliższe lotnisko to odległy o 75 km port lotniczy Dingxin. Z ośrodkiem łączy je betonowa droga o szerokości 8 metrów.

Warunki pogodowe

edytuj

Klimat regionu Jiuquan jest typu pustynnego, kontynentalnego. Charakteryzuje go bardzo mała ilość opadów i długi czas dnia. Średnia roczna temperatura wynosi około 8,5 °C. Względna wilgotność waha się od 35 do 55%.

Bibliografia

edytuj