Koszary Dwernickiego w Suwałkach

Koszary w Suwałkach

Koszary Dwernickiego (koszary kawaleryjskie)– kompleks koszarowy Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej znajdujący się na terenie garnizonu Suwałki.

Koszary Dwernickiego
Ilustracja
Pomnik gen. Józefa Dwernickiego
Państwo

 Polska

Miejscowość

Suwałki

Typ budynku

koszary

Pierwszy właściciel

Armia carska

Kolejni właściciele

Wojsko Polskie (II RP)
ludowe Wojsko Polskie

brak współrzędnych

Budowę suwalskiego kompleksu koszarowego przeznaczonego dla rosyjskiego 2 lejb-dragońskiego Pskowskiego Pułku Jej Wysokości Imperatorowej Marii Fiodorowny rozpoczęto w roku 1898. W założeniach miał on pomieścić około 1000 ludzi i 710 koni. Zajmował powierzchnię 34,70 ha. W jego skład wchodziło 38 obiektów[1]. Koszary usytuowane były w rejonie dzisiejszych ulic: Pułaskiego – Podhorskiego – Modrzewiowej i Świerkowej. Po I wojnie światowej koszary przejęło Wojsko Polskie. Do września 1921 zakwaterowany był w nim 24 pułk piechoty. W tym też roku na terenie koszar ulokowany został przenoszony z Włodawy 2 pułk Ułanów Grochowskich[2]. Stan techniczny koszar był jednak niezadawalający. Spalonych było pięć budynków, a kilkanaście wymagało gruntownego remontu[3]. W latach 1923–1926 w budynkach usytuowanych w południowo-zachodnim narożniku kompleksu została umieszczona Szkoła Podchorążych Rezerwy Jazdy, a w łatach 1927–1939 część pododdziałów batalionu KOP. Do 1 kwietnia 1934 w koszarach siedzibę miało dowództwo brygady kawalerii. Od marca 1930 do połowy 1933 funkcjonowała tu także Szkoła Podoficerska CKM Brygady Kawalerii „Suwałki”. W 1933 na terenie koszar utworzono skład akt dowództwa Brygady Kawalerii „Suwałki” oraz Komendy Placu Suwałki. W 1937 rozlokowano tu szwadron łączności Suwalskiej Brygady Kawalerii[4].

W 1927 w koszarach zaczęto przygotowywać skwer „za budynkiem oficerskim nr 7”, gdzie 27 maja 1928 odsłonięto pomnik ku czci ułanów poległych w latach 1917–1920. Jesienią 1931 wzniesiono reprezentacyjną bramę wjazdową do koszar, a 26 lipca 1932, w trakcie obchodów piętnastolecia pułku, na wprost niej odsłonięto pomnik szefa pułku gen. Józefa Dwernickiego[5].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj