Koszua
Koszua (fr., niem. i ang. Cauchois) – rasa gołębia należąca do grupy uformowanych (I), podobnie jak inne rasy pochodząca od udomowionego gołębia skalnego[1][2][3]. Wywodzi się z Caux we Francji, gdzie została wyhodowana w XVII wieku[2][4].
.jpg)
| |
| Grupa |
uformowane (I) |
|---|---|
| Typ użytkowy |
gołąb mięsny/wystawowy |
| Numer w Federacji Europejskiej |
8 |
| Pochodzenie |
Francja, Belgia |
Koszua jest gołębiem użytkowym, wytworzonym w celach konsumpcyjnych, jednak francuscy i niemieccy hodowcy uczynili go rasą wystawową[2][3]. Jest jedną z wyżej cenionych ras europejskich, a szczególną popularnością cieszy się we Francji, gdzie należy do najczęściej hodowanych gołębi rasowych. Od niedawna także w Polsce[2].
Pochodzenie edytuj
Koszua jest rasą francuską, wywodzącą się z Caux w Normandii; pierwsza wzmianka o gołębiu pochodzi z XVII wieku[5][6]. Dzisiejsza budowa gołębia pochodzi od wzorca z lat 1870–1871, kiedy to rasa ta była powszechnie hodowana we Francji[2]. Następnie zainteresowanie koszuą zmalało, a gołębie nazywane maille de Caux lub mondain de Caux pojawiły się ponownie na wystawie w 1892 roku. Na żądanie hodowców w styczniu 1905 roku na wystawie w Lille sklasyfikowano je wreszcie jako cauchois[4].
Rasa edytuj
Koszua jest efektem skrzyżowania francuskiego garłacza, po którym ptaki odziedziczyły biały półksiężyc na piersi, z mondenem, karno i kolorowymi gołębiami polnymi[2]. Istnieje wiele odmian rasy. J.C. Periquet wyróżnia ich trzy grupy: o jednobarwnym upierzeniu, z cętkowanymi płaszczami (części skrzydła między piórami łopatki a lotkami) oraz o jednobarwnym płaszczu z prążkowaniem[4][5][7]. W zależności od kraju pochodzenia europejscy hodowcy gołębi koszua koncentrują się na uzyskaniu i wzmocnieniu pożądanych przez siebie cech u przedstawicieli tej rasy – niemieccy i szwajcarscy preferują osobniki o określonej sylwetce i masie, podczas gdy francuscy zwracają uwagę na upierzenie ptaków[8].
Budowa edytuj
Koszua jest postawnym, silnym i żywym gołębiem[1] o słabo wykształconej umiejętności latania[2]. Ma długie skrzydła i ogon. Gardło jest małe i słabo rozwinięte[1].
Głowa jest krągła i łukowata, dość mała w stosunku do całego ciała; czoło wypukłe. Dziób średniej wielkości (3,5 cm), niemal prosty, gruby u podstawy. Oczy gołębia są najczęściej jasnoczerwone lub pomarańczowe. Szyja jest krótka, mocna szersza przy podstawie i sukcesywnie zmniejszająca się aż do głowy. Pierś jest szeroka, o okrągłym kształcie, dobrze wypełniona i wystająca. Skrzydła ma długie i dość miękkie, nogi mocne, średniej długości. Upierzenie zależne jest od typu; pióra są miękkie i długie[2][4][9].
Kąt przy staniu wynosi 45 stopni. Gołębie mają długość 42–48 cm, a rozpiętość skrzydeł 80–90 cm[2][4].
Typowa waga ciała wynosi 700–800 g u samców i 650–700 g u samic[1][2][3][4].
Hodowla edytuj
.jpg)
Koszua jest żywym, silnym gołębiem, a jednocześnie przyjacielskim i ufnym. Przy sprzyjających warunkach przystępuje do lęgów nawet 5 do 6 razy rocznie[1][2][4].
Podczas hodowli należy unikać zbyt małego rozmiaru ciała, złego ułożenia skrzydeł, zbyt wysokiej postawy, słabego, długiego tułowia, obwisłych skrzydeł oraz płaskości głowy[2][4].
Oznaczenia edytuj
Numer obrączki: 10[1]. Numer w Federacji Europejskiej: EE 8[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Piotr Stachurski: Rasy Zarejestrowane: Koszua (EE 8). Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza. [dostęp 2018-05-30].
- ↑ a b c d e f g h i j k l Manfred Uglorz: Koszua (EE 8). Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza. [dostęp 2018-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-06)].
- ↑ a b c Le cauchois. „Vie a campagne”, Styczeń 1962. Hachette.
- ↑ a b c d e f g h Jean-Claude Periquet: Gołębie. Zeszyt hodowcy. Warszawa: Delta, s. 32. ISBN 978-83-7175-671-9.
- ↑ a b Radosław Kożuszek: Gołębie w gospodarstwach rolnych. AgroNews. [dostęp 2018-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-12)].
- ↑ Cauchois. Club Français du Cauchois. [dostęp 2018-05-30]. (fr.).
- ↑ La race de variétés. Club Français du Cauchois. [dostęp 2018-05-30]. (fr.).
- ↑ Filip Vierstraete. Cauchois. Breeding and showing. „Aviculture Europe”. 2 (6), 2006. ISSN 2352-2445.
- ↑ Artykuł Francuskiego Klubu Cauchois – głowa gołębia