Kotuń – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Kotuń
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

warszawskie

Powiat

siedlecki

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Kotuń

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

9

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

27

brak współrzędnych

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Kotuń z siedzibą GRN w Kotuniu utworzono – jako jedną z 8759 gromad[3] – w powiecie siedleckim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/18/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Chlewiska, Józefów i Kotuń ze zniesionej gminy Żeliszew, obszar dotychczasowej gromady Pieróg ze zniesionej gminy Skórzec oraz obszary dotychczasowych gromad Broszków (z wyłączeniem przysiółka Tuszetów) i Tymianka ze zniesionej gminy Niwiski w powiecie siedleckim, a także obszary dotychczasowych gromad Mingosy, Polaki i Wilczonek ze zniesionej gminy Sinołęka w powiecie węgrowskim (woj. warszawskie)[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

29 lutego 1956 do gromady Kotuń przyłączono wieś Czarnowąż z gromady Kopcie w powiecie węgrowskim[8].

31 grudnia 1961 do gromady Kotuń włączono wieś Gręzów ze zniesionej gromady Opole Nowe oraz wsie Cisie-Zagródzie i Nowa Dąbrówka ze zniesionej gromady Dąbrówka-Niwka w tymże powiecie[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 w powiecie siedleckim utworzono gminę Kotuń[11].

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr VI/10/18/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu Siedlce; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
  7. Uchwała Nr XLVIII/162 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Siedlcach z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 57)
  8. Uchwała Nr VI/15/55 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 30 czerwca 1955 r. w sprawie zmian granic niektórych powiatów (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 14 kwietnia 1956 r., Nr. 3, Poz. 12)
  9. Uchwała Nr IV-19/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 27 września 1961 r. w sprawie zmian granic i nazw, utworzenia i zniesienia niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 292)
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  11. Uchwała Nr XX/93/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie warszawskim