Kranioklast (miażdż czaszkowy, gr. cranio-, "głowa" + -klastes, "łamacz", łac. cranioclastum, ang. cranioclast) – instrument stosowany w położnictwie podczas przeprowadzania aborcji lub w przypadku wewnątrzmacicznej śmierci płodu do uchwycenia i wyciągnięcia części kostnych czaszki płodu po jej uprzednim wymóżdżeniu. Składa się z dwóch ramion połączonych zamkiem osiowym, których rękojeści zaopatrzone są w śrubę zaciskającą[1].

Kranioklast

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia dla pielęgniarek, Józef Bogusz (red.), Ada Anczykowa, Warszawa: PZWL, 1982, ISBN 83-200-0426-8, OCLC 830227656.