Kryptozoik
Kryptozoik – jednostka chronostratygraficzna i geochronologiczna obejmująca najstarszy okres historii Ziemi po jej konsolidacji: od około 4 mld lat do początku kambru (541 mln lat). Charakteryzowała się – w odróżnieniu od fanerozoiku – ubóstwem skamieniałości, stąd jej nazwa (z starogreckiego: "kryptós" ‘ukryty’ i "zōḗ" - ‘życie’)[1]. Wydzielana była najpierw w randze ery[2], a od lat 70. XX w. w randze eonu[3][4]. We współczesnych klasyfikacjach stratygraficznych nie występuje, a interwał czasowy kryptozoiku został podzielony na eony: archaiczny oraz proterozoiczny[5][6]. Kryptozoik traktowany był jako synonim prekambru[2].
Przypisy edytuj
- ↑ kryptozoik, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-04-29].
- ↑ a b Słownik stratygraficzny 1968
- ↑ Birkenmajer (red.) 1975 s. 60, 61
- ↑ Tabela stratygraficzna w: Mizerski 1992
- ↑ Racki, Narkiewicz (red.) 2006 s. 78
- ↑ International Commission on Stratigraphy [1]
Bibliografia edytuj
- Birkenmajer K., (red.), 1975 – Zasady polskiej klasyfikacji, terminologii i nomenklatury stratygraficznej. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa
- Włodzimierz Mizerski, 1992: Geologia historyczna. Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa.
- Racki G. i Narkiewicz M. (red.) Polskie zasady stratygrafii. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa, 2006. ISBN 83-7372-914-3
- Słownik stratygraficzny. Wydawnictwa Geologiczne, 1968, Warszawa.