Krystyna Potocka (zm. 1952)

Krystyna Potocka z domu Tyszkiewicz-Łohojska herbu Leliwa (ur. 13 lipca 1866 lub 1869 w Rydze, zm. 22 sierpnia 1952 w Moyale) – polska hrabina, działaczka dobroczynna.

Krystyna Potocka
Krystyna Tyszkiewicz
Ilustracja
Krystyna Potocka (przed 1901)
Rodzina

Tyszkiewiczowie herbu Leliwa

Data i miejsce urodzenia

13 lipca 1866 lub 1869
Ryga, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

22 sierpnia 1952
Moyale, Kongo Belgijskie

Ojciec

Jan Witold Emanuel Tyszkiewicz

Matka

Izabella Julia Maria Tyszkiewicz

Mąż

Andrzej Kazimierz Potocki

Dzieci

Katarzyn, Maria, Izabela, Krystyna, Adam, Artur, Zofia, Joanna

Życiorys edytuj

Urodziła się 13 lipca 1866 w Rydze[1][2] lub w 1869[3]. Wywodziła się z rodu Tyszkiewiczów herbu Leliwa, była córką hr. Jana Witolda Emanuela i Izabelli Julii Marii[2].

Została żoną hr. Andrzeja Kazimierza Potockiego herbu Pilawa (1861-1908), namiestnika Galicji, zamordowanego podczas pełnienia urzędu[2]. Ich dziećmi byli:

  • Katarzyna (1890–1977), żona Leona Sapiehy,
  • Maria Teresa (ur. 1891), żona Józefa Tyszkiewicza,
  • Izabela (1893–1962), żona Franciszka Krasińskiego,
  • Krystyna (1894–1963), żona Stanisława Siemieńskiego-Lewińskiego,
  • Adam (1896–1966), właściciel Krzeszowic,
  • Artur (1899–1941),
  • Zofia (1902–1940), żona Władysława Jezierskiego,
  • Joanna (1904–1967), żona Stanisława Potockiego[2].

Do końca życia swojego męża pełniła funkcje prezesa Rady Ogólnej Towarzystwa Dobroczynności w Krakowie i protektorki Chrześcijańskiej Ochronki Dla Małych Dzieci we Lwowie[4]. Do 1914 nadal pozostawała na pierwszym z tych stanowisk oraz należała do grona dam opiekunek nad Kolonii Leczniczej im. św. Józefa w Rabce[5]. Została kuratorką założonej w 1911 przez dr. Mikołaja Buzdygana Fundacji im. Andrzeja Potockiego dla dziewczęcych sierot, przebywających w ochronce w Łobzowie[6][7]. Należała do Krakowskiego Towarzystwa Oświaty i Związku Towarzystw Katolickich[1]. Krzewiła polską kulturę i sztukę[1]. Oddała kościół św. Marcina w Krzeszowicach miejscowej parafii i dokonała sprowadzenia do tego miasta Sióstr Miłosierdzia[1]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej latem 1920 subskrybowała 8 mln marek pożyczki Odrodzenia, przekazała Naczelnikowi kwotę 1 mln na rzecz wojsk ochotniczych, mimo zwolnienia pałacu „Pod Baranami” w Krakowie z obowiązku pomieszczenia w nim szpitala wojskowego przekazała ten obiekt nieodpłatnie na ten cel, oddała 5% koni folwarcznych, zaś wszystkim urzędnikom i służbie zgłaszającym się ochotniczo do armii zapewniła pobory w tym czasie (i ich rodzinom) oraz posady po powrocie z wojny[8].

Zmarła 18 lutego[2] lub 22 sierpnia 1952[3] w Moyale (Miala) w Kongo Belgijskim w Afryce[2].

Upamiętnienie edytuj

Andrzej i Krystyna Potoccy byli fundatorami kościoła, klasztoru i szkoły w Trzebini-Krystynowie. W stulecie tego faktu, 23 października 1992 w miejscowym kościele św. Barbary w Trzebini przy parafii pod tym wezwaniem ustanowiono upamiętnienie.

Szkoła Podstawowa w Miękini nieopodal Krzeszowic otrzymała imię Krystyny i Andrzeja Potockich[9].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Sylwetki Krystyny i Andrzeja Potockich. spmiekinia.edupage.org. [dostęp 2022-11-04].
  2. a b c d e f hr. Krystyna Potocka (Tyszkiewicz-Łohojska h. Leliwa). geni.com, 2022-04-27. [dostęp 2022-11-04].
  3. a b Nekrolog. academica.edu.pl. [dostęp 2022-11-04].
  4. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 925, 949.
  5. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1117, 1122.
  6. Humanitarna fundacya. „Nowości Illustrowane”. Nr 16, s. 15, 22 kwietnia 1911. 
  7. Kronika. Fundacya im. Andrzeja Potockiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 30, s. 3, 8 lutego 1912. 
  8. Ofiarność naszego społeczeństwa na cele narodowe. „Nowości Illustrowane”. Nr 33, s. 10, 14 sierpnia 1920. 
  9. Nasza szkoła liczy sobie już ponad 100 lat. spmiekinia.edupage.org. [dostęp 2022-11-04].