Ksografia (ang. Xograph process[1]; z fr. xographie na wzór xérographie[2]) – proces druku barwnej fotografii autostereoskopowej[3], wynaleziony przez firmę Visual Photographics z Nowego Jorku[1].

Efekt trójwymiarowości[4] osiągano poprzez zastosowanie do fotografii specjalnego ciężkiego aparatu montowanego na samochodzie ciężarowym[5] (czym zajmowała się firma Xograph Company[6]); druk w postaci uporządkowanego diagonalnego[6] wzoru kropek oraz naniesienie warstwy plastiku na wydruk, która działała jak pryzmat[7].

Wynalazek poprzedziły obserwacje Gaspara Antoine’a de Bois-Claira w 1692 roku, który zauważył, że umieszczenie kratownicy pomiędzy widzem a obrazem stwarza złudzenie głębi[8].

W 1950 roku rozpoczęto z kolei proces druku anaglifowego; dwukolorowe anaglify również dawały złudzenie przestrzenności na dwuwymiarowym obrazie po założeniu odpowiednich okularów[8].

Pierwsze wydruki ksograficzne wykonano w 1960 roku[8]. W latach 60. XX wieku znalazły one zastosowanie jako wstawki na okładkach czasopism czy materiałów reklamowych, były również produkowane jako pocztówki[5].

Technika nie uległa większemu rozpowszechnieniu[9].

Przypisy edytuj

  1. a b Cavanaugh 1968 ↓, s. 31.
  2. Władysław Kopaliński: ksografia. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2012-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)].
  3. Kimby 2015 ↓, s. 222.
  4. Kimby 2015 ↓, s. 230.
  5. a b Cavanaugh 1968 ↓, s. 34.
  6. a b Cavanaugh 1968 ↓, s. 35.
  7. Cavanaugh 1968 ↓, s. 33.
  8. a b c Cavanaugh 1968 ↓, s. 32.
  9. Kimby 2015 ↓, s. 226.

Bibliografia edytuj