Kultura Kongemose

Kultura Kongemose – nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z nazwą eponimicznego stanowiska Kongemose położonego na Zelandii. Zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z omawianą kulturą obejmował swym zasięgiem obszary dzisiejszej Danii oraz południowej części Skandynawii. Rozwój owej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 6 do ok. 5 tys. lat temu. Bezpośrednią jednostką kulturową, która wytworzyła się na podłożu kultury Kongemose była kultura Ertebølle. Inwentarz kamienny w owej kulturze reprezentowany jest przez duże zbrojniki w kształcie rombów, które pozyskiwano przy zastosowaniu techniki wiórowej. Techniką rdzeniowania pozyskiwano masywne narzędzia w rodzaju rozłupców i „siekier”. Inwentarz kościany reprezentowany jest przez ostrza „sztyletów”, „motyk” i narzędzi siekierkowatych. Gospodarka kultury Kongemose miała charakter mieszany, dominowało rybołówstwo morskie głównie na dorsze i węgorze oraz na ssaki morskie m.in. foki, praktykowano również zbieractwo małży i ślimaków. Polowania na ssaki lądowe m.in. jelenie, sarny, miały niewielkie znaczenie w strategii pozyskiwania pożywienia przez ludność tej kultury.

Zobacz też

• kultury paleolitu
• prehistoria

Bibliografia

• Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
• Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
• Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
• Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
• Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
• J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.