Kusu nilowy

Kusu nilowy
	Arvicanthis niloticus
	(É. Geoffroy, 1803)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Rodzina	myszowate
Rodzaj	Arvicanthis
Gatunek	kusu nilowy
Synonimy
	Lemmus niloticus É. Geoffroy, 1803; Arvicanthis niloticus (Desmarest, 1822); Mus discolor Wagner, 1842; Arvicanthis jebelae Heller, 1911; Isomys testicularis Sundevall, 1843; Hypudaeus variegatus Lichtenstein, 1823; Arvicanthis abyssinicus centrosus Hollister, 1916; Isomys variegatus major Sundevall, 1843; Isomys variegatus minor Sundevall, 1843; Arvicanthis niloticus naso Pocock, 1934; Arvicanthis abyssinicus rubescens Wroughton, 1909; Arvicanthis testicularis solatus Thomas, 1925;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kusu nilowy (Arvicanthis niloticus) – gatunek ssaka z rodziny myszowatych. Tradycyjnie uważa się, że występuje w Dolinie Nilu i większości Afryki Subsaharyjskiej, ale brak jest dokładniejszych badań, więc obszar występowania może być dużo mniejszy. Jest też spotykany na południu Półwyspu Arabskiego (Jemen, Oman)^[2]^[5].

Wygląd edytuj

Długość ciała wynosi 10–20 cm, masa ciała 50–180 g, samce nieco większe od samic. Pokryty krótkimi włosami ogon ma długość ok. 10 cm. Głowa jest okrągła, z dużymi oczami i krótkim pyskiem. Sierść przybiera kolor od brązowego po żółty.

Tryb życia edytuj

Żyje w grupach na terenach porośniętych krzewami i drzewami. Samce przemieszczają się pomiędzy grupami, samice całe życie spędzają w jednym stadzie. Żyją w norach, na głębokości ok. 20 cm pod ziemią. Charakterystyczne dla nich jest tworzenie „dróg” w trawie – specjalnych ścieżek, które zwierzęta utrzymują w czystości, sprzątając z nich resztki roślin. Żywią się głównie roślinnością, choć czasami zjadają bezkręgowce.

Rozmnażanie edytuj

Zwierzęta rozmnażają się przez cały rok. Samica po ok. 25 dniach ciąży rodzi 4–12 młodych (zwykle 5). Samice mogą podczas karmienia zajść w ciążę, co oznacza, że są zdolne wychować jeden miot co miesiąc. Młode są karmione mlekiem przez ok. 3 tygodnie, osiągają dojrzałość płciową w wieku 4–5 miesięcy. Zwierzęta te w niewoli żyją średnio 2 lata, nie wiadomo, ile wynosi średnia długość życia na wolności, ale prawdopodobnie nie dożywają roku.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Arvicanthis niloticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Arvicanthis niloticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Arvicanthis niloticus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 23 lutego 2010]
↑ Étienne GeoffroyÉ.G. Saint-Hilaire Étienne GeoffroyÉ.G., Catalogue des Mammifères du Museum National d'histoire naturelle, Paris 1803, s. 186 (fr.).
↑ Chris & MathildeCh.& M. Stuart Chris & MathildeCh.& M., A new mammal species record for Oman, the Nile grass rat [online], Stuart On Nature, 2016 (ang.).

Bibliografia edytuj

Arvicanthis niloticus. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-02-16]. (ang.).

[itis-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Arvicanthis niloticus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Arvicanthis niloticus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[3] Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Arvicanthis niloticus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 23 lutego 2010]

[oryg-4] Étienne GeoffroyÉ.G. Saint-Hilaire Étienne GeoffroyÉ.G., Catalogue des Mammifères du Museum National d'histoire naturelle, Paris 1803, s. 186 (fr.).

[stuart-5] Chris & MathildeCh.& M. Stuart Chris & MathildeCh.& M., A new mammal species record for Oman, the Nile grass rat [online], Stuart On Nature, 2016 (ang.).

[2]

[5]

[1]

[3]

[4]