Lance Dossor

pianista australijski, pedagog

Harry Lancelot "Lance" Dossor (ur. 14 maja 1916 w Weston-Super-Mare, w hrabstwie North Somerset w Anglii, zm. 3 grudnia 2005 w Adelaide[1]) – australijski pianista i pedagog muzyczny pochodzenia angielskiego, laureat IV nagrody na III Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1937).

Harry Lancelot Dossor
Ilustracja
Laureaci III Konkursu Chopinowskiego: Jakow Zak, Roza Tamarkina, Witold Małcużyński, Lance Dossor.
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1916
Weston-Super-Mare

Data i miejsce śmierci

3 grudnia 2005
Adelaide

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Życiorys

edytuj

Na fortepianie zaczął grać w wieku sześciu lat, a w latach 1932–1937 studiował w Royal College of Music w Londynie[2]. W latach 30. XX wieku wystąpił w trzech konkursach pianistycznych, na których zdobył nagrody[3]:

W trakcie II wojny światowej służył przez sześć miesięcy jako artylerzysta, a potem został przeniesiony do oddziału pomocniczego. Stacjonował m.in. w Egipcie i Włoszech, a w 1945 powrócił do Anglii[5]. Po wojnie rozpoczął międzynarodową karierę. Występował w wielu krajach Europy, a później także w Australii i Nowej Zelandii. W 1953 zamieszkał w Australii, gdzie został profesorem w Elder Conservatorium. Przez wiele lat występował na festiwalach w Australii i nagrywał utwory dla tamtejszego radia. W 1981 został prezesem Australijskiego Towarzystwa Muzyki Fortepianowej[6]. W 2002 Uniwersytet w Adelajdzie przyznał mu Distinguished Alumni Award[1].

Repertuar

edytuj

Dysponował bogatym repertuarem, w którym znajdowały się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Ludwiga van Beethovena, Roberta Schumanna, Johannesa Brahmsa, Ferenca Liszta, Siergieja Rachmaninowa, Gabriela Faurégo, Maurice'a Ravela i Claude'a Debussy'ego[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b Charles Bodman Rae: Obituary: Lance Dossor (1916–2005). adelaide.edu.au. [dostęp 2016-04-09]. (ang.).
  2. a b c Dybowski 2005 ↓, s. 109.
  3. Jane Bonnin: Obituary: Lancelot Dossor. theguardian.com. [dostęp 2016-04-09]. (ang.).
  4. Wysocki 1987 ↓, s. 32.
  5. Dybowski 2005 ↓, s. 110.
  6. Dybowski 2005 ↓, s. 111.
  7. Dybowski 2005 ↓, s. 112.

Bibliografia

edytuj
  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 109–112. ISBN 83-910515-1-X.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.