Latarnia czarnoksięska
Latarnia czarnoksięska, latarnia magiczna (z łac. również laterna magica, lanterna magica[1]) – prosty aparat projekcyjny rzutujący obraz ze szklanych przeźroczy, wyposażony w soczewkę i źródło światła[1].


Historia
edytujZa wynalazcę urządzenia uznaje się jezuitę Athanasiusa Kirchera (1602–1680), który opisał ją w książce Ars Magna Lucis et Umbrae (tłum. Wielka sztuka światła i cienia) z 1671 roku. Kircher skonstruował latarnię w 1645 roku[1]. Prototypem latarni był przyrząd do rzutowania obrazów opisany w 1430 roku przez włoskiego inżyniera Giovanniego Fontanę (ok. 1395–1455)[1]. Przyrząd był rodzajem lampy ze szklaną szybą, na której malowano obraz, zazwyczaj postać diabła lub kościotrupa[1].
Latarnia czarnoksięska została udoskonalona przez belgijskiego fizyka E.G. Robertsona (1763–1837), który do urządzenia dodał mechanizm regulacji ostrości – tzw. fantoskop[1].
W XIX wieku oglądanie obrazów rzucanych przez latarnię – teatrzyk optyczny – stało się popularną rozrywką[1].
Aparat ten można uznać za prekursora[1]:
- diaskopu – aparatu do wyświetlania przezroczy w świetle przechodzącym
- episkopu – aparatu do wyświetlania obrazów nieruchomych w świetle odbitym
- epidiaskopu – połączenia diaskopu z episkopem
- powiększalnika fotograficznego
- projektora filmowego
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytujLinki zewnętrzne
edytuj- Athanasius Kircher: Ars magna lucis et umbrae, in X. libros digesta. Amstelodami: apud Joannem Janssonium a Waesberge et haeredes Elizaei Weyerstraet, 1671. [dostęp 2019-09-28].
- The Camera Obscura: Aristotle to Zahn. [dostęp 2019-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- Lantern History. [w:] The Magic Lantern Society [on-line]. [dostęp 2019-09-28]. (ang.).
- Antoni Żółciak: Historia projektorów na infografice: od roku 1420 do dzisiaj. [w:] www.swiatobrazu.pl [on-line]. 2013-04-06. [dostęp 2019-09-28]. (pol.).