Legenda o dwóch wieżach kościoła Mariackiego i dwóch braciach, czyli o krakowskim Kainie
Legenda o dwóch wieżach kościoła Mariackiego i dwóch braciach, czyli o krakowskim Kainie[a] – krakowska legenda o dwóch braciach, którzy razem rywalizowali kto wybuduje wyższą wieże kościoła Mariackiego, co rzekomo skończyło się tragiczne dla obu z nich.
Treść legendy
edytuj
Legenda została zapisana przez J. Mączyńskiego w jego autorskiej pracy pt. Kilka podań. Według niej dwóch braci wznosiło wieże Kościoła archiprezbiterialnego Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny na Rynku Głównym w Krakowie, młodszy budował szybciej, zaś starszy wolniej, lecz na solidniejszych fundamentach. Z obawy oraz z zazdrości, że wieża starszego brata będzie wyższa, młodszy pchnął brata nożem. Później młodszy brat trapiony wyrzutami sumienia stanął w oknie swojej wieży, publicznie wyznał popełniony czyn, a następnie ten sam nóż wbił sobie w serce, a potem rzucił się ze szczytu wieży[1]. Symboliczne narzędzie zbrodni na pamiątke oraz ku przestrodze, przykuto łańcuchem w Sukiennicach. Pierwsze narzędzie zostało umieszczone w budynku już w średniowieczu, jednak w czasie II wojny światowej nóż mieli zabrać Niemcy jako „broń pragermańską”. Później narzędzie było kilkukrotnie wymieniane[1][2].
Zobacz też
edytujUwagi
edytuj- ↑ Nazwa podana w Encyklopedii Krakowa (wyd. 2000)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Encyklopedia Krakowa. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 539. ISBN 83-01-13325-2.
- ↑ Antoni Wasilewski: O Krakowie ci ja! Historia Krakowa inaczej. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984.
Bibliografia
edytuj- Praca zbiorowa: Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków 2000, ISBN 83-01-13325-2.