Leon Wagenfisz
Leon Wagenfisz (ur. 1841, zm. 4 września 1911 w Warszawie) – polski lekarz, powstaniec styczniowy i zesłaniec żydowskiego pochodzenia.
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
cmentarz żydowski |
Zawód, zajęcie |
lekarz |
Ukończył Warszawską Szkołę Rabinów, a następnie Akademię Medyko-Chirurgiczną w Warszawie. Brał udział w patriotycznych kwietniowych demonstracjach w 1861, za co wraz z Maksymilianem Unszlichtem, Leopoldem Wajcenblumem, Bernardem Goldmanem i Henrykiem Senatorem został aresztowany przez władze carskie. Został zesłany do Omska, skąd ułaskawiony powrócił w 1862. Brał udział w powstaniu styczniowym, za co w 1864 został osadzony na dwa lata w Cytadeli Warszawskiej, a następnie został skazany na dożywotnią katorgę w kopalniach. Powrócił do Warszawy w 1882. Po powrocie był urzędnikiem handlowym.
Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 68, rząd 3)[1][2].
Przypisy
edytuj- ↑ Grób Leona Wagenfisza w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
Bibliografia
edytuj- Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, s. 77-78. ISBN 83-90-66296-5.