Leopold Hauser

polski prawnik

Leopold Hauser (ur. 22 listopada 1844 w Kałuszu, zm. 9 maja 1908 we Lwowie) – prawnik, działacz społeczny, prezydent Krajowego Związku Sędziów we Lwowie.

Leopold Hauser
Ilustracja
Leopold Hauser (przed 1907)
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1844
Kałusz

Data i miejsce śmierci

9 maja 1908
Lwów

Monografia miasta Przemyśla, 1883 – strona tytułowa

Życiorys

edytuj

Był synem Rudolfa (urzędnik, zarządca dóbr kameralnych) i Emilii z domu Fruhwirth. W 1876 wstąpił w związek małżeński z Wandą Kamilą Daukszanką.

W 1863 ukończył Gimnazjum w Przemyślu. Po maturze w 1863 wstąpił na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego. W lutym i marcu 1864 więziony przez zaborcze władze austriackie we Lwowie, jako podejrzany o zdradę stanu. Po 7 miesiącach więzienia został zwolniony z uwagi na brak dowodów. W 1867 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Pracę zawodową rozpoczął jako auskultant w sądzie obwodowym w Przemyślu, a następnie w Ustrzykach Dolnych. Do Przemyśla powrócił w 1874 na stanowisko adiunkta sądowego. Na skutek krytyki systemu sądowniczego na łamach lokalnej prasy, przesunięty do sądu obwodowego w Samborze (1882[1]/1883). Od marca 1884 awansował na stanowisko sędziego w Monasterzyskach. W latach 1887–1893 pracował w sądzie w Żółkwi. Awansował na stanowisko radcy w Sądzie Krajowym we Lwowie (1893-96), a następnie w Wyższym Sądzie Krajowym, w którym pracował do śmierci.

W Przemyślu był organizatorem Towarzystwa Dramatycznego, tworząc statut dla tego stowarzyszenia. Był jednym z organizatorów Stowarzyszenia Rękodzielników „Gwiazda”. Przez dwie kadencje był radnym gminnym i powiatowym w Przemyślu. Przez pięć lat był dyrektorem starożytnego archiwum Przemyśla. W 1883 opracował pierwszą całościową Monografię Miasta Przemyśla[2]. W 1875 wydawał czasopismo sędziowskie "Prawnik". Był założycielem tygodnika „San” (1878) i jednym ze współredaktorów pierwszego zawodowego dwutygodnika „Urzędnik” (1879). Publikował także na łamach prasy krakowskiej i lwowskiej. Był zaangażowany w działalność teatralną na deskach teatru amatorskiego Fredreum - jako aktor i autor sztuk. Towarzystwo dramatyczne zorganizował także w Samborze.

Wieloletni członek lwowskiego Towarzystwa Prawniczego. 10 listopada 1907 został pierwszym prezydentem Krajowego Związku Sędziów[3]. Wyróżniony honorowym obywatelstwem Przemyśla (1882), Monasterzysk i Żółkwi[4].

Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Przypisy

edytuj
  1. Wiadomości potoczne. Pożegnanie. „Urzędnik w Połączeniu z Prawnikiem”, s. 181, Nr 23 z 10 grudnia 1882. 
  2. Leopold Franciszek (1844-1908) Hauser, Monografia miasta Przemyśla, nakł. Księgarni Braci Jeleniów, 1883 [dostęp 2018-04-05].
  3. Krajowy Związek Sędziów. „Nowości Illustrowane”. Nr 46, s. 4, 16 listopada 1907. 
  4. Skon prezesa Krajowego Związku Sędziowskiego. „Nowości Illustrowane”. Nr 20, s. 7, 16 maja 1908. 

Bibliografia

edytuj
  • Patroni naszych ulic, G. Balicka, Przemyśl 1999, s. 12-13
  • Przegląd Prawa i Administracji, Rozprawy i zapiski literackie, Rok 33, Lwów, 1908
  • Reforma Sądowa, nr 5,6, Lwów, 1908
  • Schematyzmy Królestwa Galicyi i Lodomeryi (1867-1908)
  • Sylwetki naszych kandydatów. Leopold Hauser. „Echo z nad Sanu”, s. 2, Nr 4 z 24 maja 1885. 
  • Monografia Miasta Przemyśla