Lewokomorowa niewydolność serca

Niewydolność lewokomorowa to niezdolność serca do zapewnienia wydolnego krążenia. Nazwa według podziału klinicznego odnosi się do lewej komory serca. Mechanizm niewydolności lewokomorowej polega na niedostatecznym odbieraniu krwi z płuc i pompowaniu jej do aorty. Niewydolność jednej komory często doprowadza do niewydolności drugiej. Głównym objawem ostrej niewydolności lewej komory jest obrzęk płuc. Do innych objawów należą: duszność (szybki oddech, pozycja siedząca, zasinienie ust i opuszków palców), kaszel (możliwe odksztuszanie pienistej wydzieliny podbarwionej krwią), tachypnoë (szybki oddech), skóra zimna, oblana potem.

Jedynym sposobem leczenia jest leczenie szpitalne. Istnieją metody w pierwszej pomocy pozwalające zmniejszyć objawy, gdy czas oczekiwania na ambulans może być długi.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj

  • Medycyna ratunkowa. David B. Levy, Harold H. Osborn, Lidia Pousada. Urban&Partner, 2004.
  • Choroby wewnętrzne. Herold G.. PZWL, 2007.