Lingenau (herb szlachecki)
Lingenau[1] – polski herb szlachecki z nobilitacji.
Opis herbu edytuj
Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
Na tarczy ściętej, w polu górnym błękitnym srebrny półksiężyc między dwoma równoramiennymi srebrnymi gwiazdami, w polu dolnym srebrnym drzewo na zielonym pagórku
Klejnot: Na hełmie w koronie drzewo.
Labry: powinny być srebrne podbite błękitem.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Herb nadany wraz z nobilitacją Stanisławowi Lingenau w 1775, zatwierdzony przez króla Stanisława Augusta 12 maja 1784.
Wizerunek w Księgach Kanclerskich niekolorowy[2].
Herbowni edytuj
Jedna rodzina herbownych (herb własny):
Lingenau.
Przypisy edytuj
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 184.
- ↑ Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: 2001, s. 75.
Linki zewnętrzne edytuj
- Herb Lingenau z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Bibliografia edytuj
- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. Warszawa: Główny skład Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.